Η κάλπη εξέπληξε ακόμα και τους πιο αισιόδοξους - απαισιόδοξους, ανάλογα από ποιά πλευρά το βλέπει κανείς. Πραγματικά, κανείς δεν ήξερε τί θα βγάλει, σχετικά με την έκταση της νίκης/ήττας. Γιατί άλλο να κερδίζεις 2 - 0 και άλλο να χάνεις στην έδρα σου με 0 - 10...
Είναι σίγουρο πως η χώρα βρίσκεται προ εξελίξεων (ή όχι;) σε πολλούς τομείς, ενώ ο γράφων περιμένει κατ' αρχάς τη πραγματοποίηση του ουτοπικού για όλες τις κυβερνήσεις- μέχρι τώρα - ονείρου της αποκέντρωσης, του "ευέλικτου" και "συμμαζεμένου" υπουργικού σχήματος και της ανάληψης σημαντικών τομέων της εξουσίας από - επιτέλους - τεχνοκράτες και όχι επαγγελματίες βουλευτές - πολιτικούς.
Αυτό θα είναι σίγουρα μια ανάσα για τη χώρα: ωστόσο, με την προ-ανακοίνωση της δημιουργίας ακόμη 4 υπουργείων από τον μέλλοντα πρωθυπουργό, δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Οι πολίτες, (τουλάχιστον αυτοί που σκέφτηκαν σοβαρά) περιμένουν τέτοιες κινήσεις, που θα δείξουν και την έκταση της αλήθειας που μπορεί να διέπουν τα λόγια του Γ.Π.
Από την άλλη πλευρά, η κυβερνητική παράταξη κατάφερε να πέσει στα δυσθεώρητα επίπεδα της εκλογικής ήττας, κάτω ακόμα και από τα ποσοστά Ράλλη. Άραγε, γιατί ο "κουρασμένος" δεν έκανε το καλό για τον τόπο γλιτώνοντας την παράταξή του από πιό οδυνηρή ήττα, και κάνοντας οικονομία χρημάτων και... νεύρων δεν έκανε εκλογές τον Ιούνιο; Ακόμα και ο λιγότερο "ψιλιασμένος" ψηφοφόρος, έβλεπε τον πρωθυπουργό και το "ασκέρι" του, να σέρνονται τους τελευταίους μήνες, χωρίς κάν να έχουν διάθεση να συμμαζέψουν τα αυτονόητα και να ασκήσουν βασική πολιτική. Αντιθέτως κρύφτηκαν πίσω από τη διεθνή κρίση, διαξιφιζόμενοι για το πότε, και όχι το άν θα παραδώσουν τελικά την εξουσία.
Ενώ λοιπόν οι φιλόδοξοι Οικολόγοι (ευτυχώς κατά τη γνώμη μου) δεν πέρασαν το κατώφλι και η Αριστερά μάζεψε τα κομμάτια της (δυστυχώς) , μοναδικός κερδισμένος μετά το ΠΑΣΟΚ, είναι ο γνωστός - άγνωστος Καρατζαφέρης, ο οποίος κεφαλαιοποίησε ολίγη απογοήτευση μαζί με το πακετάκι της καθ' όλα αξιοπρεπούς στάσης του σε πολλά θέματα που καίνε τον τόπο, αλλά και της παρουσίας του στη βουλή της προηγούμενης περιόδου. Ίσως δε, δεν έχουν άδικο αυτοί που λένε πως θα είναι ο μόνος για αρκετό καιρό θα ασκεί αντιπολίτευση σε πραγματικούς όρους, διότι τα αριστερά κόμματα θα βάλουν την "αντιλαϊκή" κασέτα, ενώ η Ν.Δ θα έχει δουλειά για να ράψει τα σκισμένα ιμάτιά της και να εκλέξει καινούργιο καπετάνιο/ισσα.
Πολύς κόσμος λέει πως οι πολίτες "ξύπνησαν" μετά από αυτή την εκλογή, στέλνοντας μάλιστα πολλούς "πρωτοκλασάτους" σπίτι τους: νομίζω όμως (ιδίως βλέποντας πολλά από τα ιερά τέρατα ακόμα στη βουλή, απ' όλα τα κόμματα) πως χρειάζεται ακόμα ένας κουβάς κρύο νερό στο κεφάλι του πολίτη για να ξυπνήσει για τα καλά και να μπορέσει να κρίνει καλύτερα τους "αντιπροσώπους" του.
1 σχόλιο:
Ο Καραμανλής είχε ένα σχέδιο πριν τις εκλογές: να κάνει εκλογές όσο νωρίτερα γίνεται καθώς εάν πάει σε εκλογές τον Μάρτιο του 2010, θα χάσει με διαφορά άνω των 15 μονάδων. Συν το γεγονός ότι εάν το ΠΑΣΟΚ τον έριχνε το Μάρτιο χωρίς να ψηφίσει Παπούλια, στην επόμενη βουλή δεν θα μπορούσε αυτός να λειτουργήσει ως μπαλαντέρ καθώς θα είχε δεσμευτεί για την υποψηφιότητα Παπούλια. Σκέφτηκε λοιπόν, πως μπορεί να κάνει την ηρωική έξοδο χάνοντας με ψηλά το κεφάλι και να διατηρήσει τα κεκτημένα του στο κόμμα. Για αυτό και προσπάθησε πάλι να αιφνιδιάσει όπως το 2007, πετώντας το παραμύθι της οικ.κρίσης και της νωπής εντολής, ευελπιστώντας σε μία ήττα με διαφορά ηθικής αξίας της τάξης του 4-5%. Αυτό θα του έδινε το δικαίωμα να παραμείνει στο κόμμα αρχηγός και να εκμεταλλευτεί στο έπακρο το άλλοθι της οικονομικής κρίσης. Δυστυχώς για αυτόν η διαφορά έφτασε το 10,5%, οπότε υποχρεώθηκε να παραιτηθεί. Βεβαίως αυτή είναι μία κίνηση τακτικής, καθώς δεν νομίζω πως ένας άνθρωπος νέος όπως ο Καραμανλής επιζητεί να βγει στην σύνταξη. Άλλωστε με τον φόβο της έλλειψης αρχηγού στην ΝΔ, ενισχύεται ο προαιώνιος εσωτερικός εχθρός, το αντίπαλο δέος, που ονομάζεται Μητσοτάκης. Η Ντόρα είναι ο επόμενος αρχηγός, εάν η ΝΔ ήταν ένα κόμμα που αποφάσιζε και ψήφιζε ο κόσμος της, με δεδομένο ότι οι ανταγωνιστές της Ντόρας, είναι καμμένα χαρτιά, καθώς και οι δύο είναι προδότες στη συνείδηση του μέσου νεοδημοκράτη και έχουν αποτύχει να προχωρήσουν με τα δικά τους κόμματα (βλέπε Αβραμόπουλος - Σαμαράς). Λογικά προβλέπω τον Καραμανλή να επανέρχεται δυναμικά αφού ολοκληρώσει την κλάψα, την λύπη του για το αποτέλεσμα και προσπαθήσει να συγκινήσει τις μάζες των ΝΔ οπαδών, πως τον έφαγε η μαρμάγκα της διεθνούς συγκυρίας. Για τις επόμενες ημέρες, θα δημιουργείται τεχνικά το κλίμα που θα οδηγεί μπροστά σε μια νέα εσωτερική πρόκληση του τύπου Καραμανλής ή χάος. Για την ακρίβεια η πρόκληση θα είναι Καραμανλής ή Ντόρα ? Πιστεύει κανείς πως ο Κωστάκης που υπερκαβάλησε το καλάμι ως πρωθυπουργός, ήταν ο αδιαφιλονίκητος καταλληλότερος πρωθυπουργός μέχρι τα χθες, θα εγκαταλείψει την αρχηγία και κατ' επέκταση τη μάχη τόσο εύκολα ?
Born 22/3
Δημοσίευση σχολίου