Την Τρίτη, παρακολουθήσαμε τις δύο εκπομπές, δηλαδή του Παπαχελά στο Σκάι και του Τσίμα στο Μέγκα (δόξα τω θεώ δεν τις έπαιξαν παράλληλα), για την υπόθεση των Σκοπίων. Εξαιρετικές και οι δύο, με καλύτερη αυτή του Τσίμα, καθώς εξέτασε το θέμα απο περισσότερες πλευρές. Αυτό που δεν "πρόβλεψαν" και οι δύο δημοσιογράφοι (και πώς άλλωστε) ήταν η αποχώρηση του αλβανικού κόμματος από την κυβέρνηση των Σκοπίων. Αξιώσεις τους: η αποκατάσταση των βετεράνων ουτσεκάδων, η αναγνώριση του κοσσόβου και η αναγνώριση ως δεύτερης επίσημης γλώσσας του κρατιδίου - εφεύρεσης της αλβανικής γλώσσας! "Μακεδόνες" κατά τα άλλα, με πληθυσμιακή σύνθεση - μωσαϊκό εκ των οποίων 25% Αλβανοί!
Το πώς μπορεί να εκμεταλλευτεί το γεγονός αυτό η ελληνική κυβέρνηση δεν το ξέρω, διότι δεν είμαι διπλωμάτης. Όπως άλλωστε έχω ξαναγράψει, η στάση μου στο θέμα θα ήταν πολύ διαφορετική από αυτή των πολιτικών ή των στρατιωτικών.
Ωστόσο το ερώτημα παραμένει: τελικά θα διαιωνιστεί το ζήτημα τώρα μάλιστα που η κυβέρνηση του γείτονα δεν έχει την πολιτική δύναμη να χειριστεί συμφωνίες και έμεινε μόνο με τα μούτρα των χιλίων καρδιναλίων και την αδιαλλαξία τους; Το καλύτερο θα ήταν το θέμα να πάψει πια να μας ταλανίζει και να κλείσει με τις λιγότερες δυνατές "απώλειες" εδώ. Επιτρέψτε μου όμως να μην είμαι αισιόδοξος.
Ταυτοχρόνως, διαφαίνονται στον ορίζοντα (ελέω κοσόβου μάλλον) διάφορες αξιώσεις, σύλλογοι με ύποπτη δράση και κινήσεις στη Θράκη που μόνο ανησυχία και εγρήγορση πρέπει να φέρουν.
Αυτά τα Βαλκάνια τελικά δε θα ησυχάσουν ποτέ...
