Τα τελώνια και οι ταρζάν.

Δεν άργησαν να αποφασίσουν απεργία και οι πιο αδικημένοι των αδικημένων από την νέα εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης:

Οι τελώνες και οι εφοριακοί, οι οποίοι μάλιστα θα απεργήσουν για 4 ημέρες. Διαμαρτυρόμενοι για την περικοπή των επιδομάτων τους, τα οποία σε σύνολο - λένε - θα μειώσουν τον μισθό τους κατά 25%. Αναρωτιέται έτσι κάθε σώφρων Έλλην, πως θα ζήσουν οι κατατρεγμένοι ετούτοι υπαλληλίσκοι.

Δημόσιοι υπάλληλοι που τα μισθολογικά τους - χάριν ασύλληπτων επιδομάτων - ξεκινούν από τις 2000 € για τον πρωτοδιόριστο, ενώ φτάνουν αστρονομικά ποσά για υπηρεσίες μάλιστα που έχουν ελαστικότατο (και μειωμένο) ωράριο, ρεπό και ειδικές άδειες για να μην φτάσει κανείς στο σημείο της κακεντρέχειας και προσθέσει τα διάφορα "μπόνους" που εισπράττουν έναντι "εξυπηρετήσεων". Γιατί το πόθεν έσχες για τα τελώνια αυτά δεν εφαρμόσθηκε ποτέ, όπως άλλωστε και για τους πολιτικούς. Από μια άποψη μάλιστα, οι δύο αυτές κατηγορίες είναι χειρότερες από τους πολιτικούς, διότι ενώ οι μεν πολιτικοί "τρώνε" περισσότερα, κάποτε αλλάζουν. Οι δε λυμαίνονται κατά γενική ομολογία το δημόσιο και ιδιωτικό χρήμα για πάντα, μέχρι συντάξεως. 

Οι ταρζάν των οικονομικών της χώρας, είχαν την καλοσύνη να δεχθούν μείωση 8% στο βασικό μισθό τους, αλλά τις αποφάσεις της κυβέρνησης για μείωση των επιδομάτων τους δεν τις αποδέχονται. Φυσικά: τα επιδόματά τους είναι τα διπλάσια από το μισθό τους.

Μέχρι, κύριοι, να αποφασίσετε να είστε στο σύνολό σας (ή τουλάχιστον στην πλειοψηφία σας) τίμιοι και υπεράνω κοινωνικής κρίσης και καχυποψίας, ζήστε από τα "μπόνους" που τώρα θα σπεύσετε να αυξήσετε για να κάνετε μουαγιέ μ' αυτά που σας έκοψαν. Μπορεί τελικά έτσι, να προσφέρετε και κάτι αξιομνημόνευτο στο ταλαίπωρο Ελληνικό Κράτος. Αν μπορούν οι εκπαιδευτικοί των 1000€ να δίνουν από το επίδομά τους, μάλλον μπορείτε και εσείς. 

Και ο εθνικός μας σάτυρμαν, τους υποστηρίζει.

Σε  συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης, ήλθε και ο Λαζόπουλας να πεί τη γνώμη του και να υποστηρίξει τον δίκαιο αγώνα των αγροτών. Μάλιστα συνέδεσε τους "αγώνες" τους με την ιστορική συνέχεια της Ελλάδος.

Ο κος Ι5 με τα ροζιασμένα χέρια από την τσάπα, τις αθώες παιδικές αναμνήσεις από το χωριό του και την αριστερίστικη ιδεολογία υποστήριξε - φυσικά -  και το κλείσιμο των δρόμων.

Εν μέσω μάλιστα - χλιαρών - χειροκροτημάτων των αποχαυνωμένων παραβρισκομένων θεατών στην παρωδία του.

Αναρωτιέται κανείς, πως δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος από το ακροατήριο για να του "χαλάσει τη σούπα". Απλά δηλαδή να τoν ρωτήσει άν  εκείνος ποτέ  βρέθηκε με το παιδί του κολλημένος στην κίνηση εξαιτίας μπλόκου των αγροτών ή άν ποτέ οδήγησε φορτηγό μέχρι την Ηγουμενίτσα για να περιμένει μετά εβδομάδες να ταξιδέψει και πολλά ακόμα. Αλλά τα αυτονόητα υποχωρούν μπροστά στις λαϊκίστικες κορώνες του κυρίου που έχει πάντα δίκιο επειδή "κάνει σάτιρα".

Το κακό είναι πως στη συγκεκριμένη περίπτωση προσπάθησε να πείσει τους ταλαιπωρημένους Έλληνες πως το να κλείνει κανείς τους δρόμους είναι και η ενδεδειγμένη λύση για να λύνονται τα προβλήματα.

Καλά θα ήταν - τέλος -  να καταλάβουν αυτοί που του δίνουν τα νούμερα - επομένως και το βήμα - να εκσφενδονίζει όλες αυτές τις παπαρολογίες, οι πολίτες δηλαδή, πως στη συγκεκριμένη περίπτωση τζαμπαμάγκες σαν τον Λαζόπουλο είναι μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης. Και όχι να κάθονται επευφημώντας άκριτα κάθε ευφυολόγημά του.

Οι ντουρντούβαλοι επιμένουν.

Γιατί μόνο ως ντουρντούβαλο μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς κάποιον που επιμένει να ταλανίζει τους υπόλοιπους συμπολίτες του, διεκδικώντας πράγματα της φαντασίας του. Και ας "μοιράζει" καμιά πατάτα για να χρυσώσει το χάπι.

Το τραγικό της υπόθεσης είναι πως για μια ακόμα φορά, η εκάστοτε κυβέρνηση δείχνει εγκληματική ανοχή στις καταλήψεις των δρόμων, παρά το γεγονός ο,τι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών απαιτεί τη λήψη δραστικών μέτρων έναντι των αγροτών και των φασιστικών μπλόκων τους.

Ειλικρινά, ποιός δεν πιστεύει πως οι Έλληνες πολίτες θα επικροτούσαν την απομάκρυνση - με τη βία - των γεωργικών μηχανημάτων που στερούν στον κόσμο το αγαθό της ελεύθερης μετακίνησης;

Χαρακτηριστικό δείγμα φιλοτομαρισμού τους, για όποιον ξέρει τα ελάχιστα από αγροτικά, είναι πως οι αγρότες "διαμαρτύρονται" κάθε χρόνο τέτοια εποχή, γιατί δεν έχουν στα χωράφια τους εργασίες. Έτσι αποφασίζουν να παρακωλύσουν τις εργασίες άλλων.

Ο διάλογος έχει όρια και στη συγκεκριμένη περίπτωση το να καλείς σε διάλογο ανθρώπους που κοιτούν μόνο το τομάρι τους, προκαλώντας την μήνιν όλων των υπολοίπων, είναι τουλάχιστον ουτοπικό.

Επιτέλους σε αυτή τη χώρα, κάποτε φαινόμενα σαν κι αυτά πρέπει να εκλείψουν πάσει θυσία.

Καημένη περιφέρεια...

Εκεί που μιά πόλη σαν την Άμφισσα καθόταν στην αφάνεια, ταλανιζόμενη (όπως οι περισσότερες πόλεις της περιφέρειας άλλωστε) με τα προβλήματά της, ήλθε η τρομερή απόφαση να γίνει εκεί η δίκη της υπόθεσης Γρηγορόπουλου.

Έτσι κατάφεραν, μια ήσυχη πόλη σαν την Άμφισσα, η οποία σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελε τέτοιου είδους δημοσιότητα, να γίνει πρωτοσέλιδο και επίκεντρο της προσοχής - παγκοσμίως μάλιστα - λόγω της οχύρωσης που υπέστη εξαιτίας φόβου επεισοδίων από τους όψιμους υπερασπιστές της μνήμης του Αλέξη. Και της δικαιοσύνης επιπροσθέτως. Μόνο που αυτοί που θα σπεύσουν να "δούν τα αξιοθέατα" θυμούνται τη δικαιοσύνη μόνο σε κάτι τέτοιες δίκες και όχι όταν σπάνε τις περιουσίες του κόσμου και του δημοσίου.

Από την άλλη, χρειάστηκε να μεταφερθούν καμιά χιλιάδα αστυνομικοί για να προασπίσουν την τάξη. Η τακτική όμως, παραμένει η ίδια: η υδροκέφαλη πρωτεύουσα για ακόμα μία φορά κάνει τα ίδια: αντί να  επιλύει ή να αφήσει την περιφέρεια στη μοίρα της τουλάχιστον, τη φορτώνει με επιπλέον προβλήματα και ανησυχίες. Εν προκειμένω να αντιμετωπίσει κάτι που είναι έξω από τη φύση της: τις ορδές των "αδικημένων", των "ανησυχούντων" και των αντιεξουσιαστών που έρχονται στην πόλη τους να πιέσουν τους δικαστές και την κοινή  γνώμη. Ενώ ο μεγαλύτερος προβληματισμός δεν ήταν το ξεσήκωμα μιας ολόκληρης τοπικής κοινωνίας, αλλά μόνο τα προβλήματα μετακίνησης των ενδιαφερομένων και η απόσταση από την Αθήνα.

Μια και το "κλεινόν άστυ" είναι συνηθισμένο σε τέτοιες παρωδίες, καλό θα ήταν να γινόταν η πολύσημη δίκη στην Ευελπίδων. Ας μην καταστραφεί και η Άμφισσα για ένα βίτσιο...

Αντιγράψτε.

Μπαίνει στον πειρασμό να ζηλεύει κανείς αποφάσεις, σαν και αυτή του Ομπάμα. Όχι  μόνο τις αποφάσεις, αλλά ακόμα και τον τρόπο που τις ανακοινώνει: "Θέλουμε τα λεφτά μας πίσω" είπε (We want our money back). Ανεξάρτητα από τι πιστεύει κανείς για τους Αμερικανούς ή τον πρόεδρό τους, είναι χάρμα μόνο και να τον ακούς να το λέει.

Ο Αμερικανός πρόεδρος εξήγησε πως οι εταιρίες του χρηματιστηρίου (βλ τράπεζες και αυτοκινητοβιομηχανίες)  βοηθήθηκαν πάρα πολύ κατά τη διάρκεια της κορύφωσης της κρίσης και έχουν υποχρέωση - μια και μπόρεσαν φέτος να δώσουν μπόνους στα στελέχη τους - να επιστρέψουν τα λεφτά που πήραν από τους φορολογούμενους μέχρι τελευταίας δεκάρας. Το σκεπτικό είναι απλό: "αφού μπορείτε να δίνετε μπόνους, τότε μπορείτε και να ξεπληρώσετε τα λεφτά που πήρατε".

Τι ωραία θα ήταν να έπαιρνε πίσω και η ελληνική κυβέρνηση - έστω και μέρος - από τα 26 δις που εγγυήθηκε για τις τράπεζες, οι οποίες πεισματικά εμφανίζουν ακόμα και κατά τη διάρκεια της κρίσης τρομερά κέρδη. Χωρίς μάλιστα να δίνουν ρευστότητα στην αγορά. Αρκεί να φανταστεί κανείς πως μέτρα που ελήφθησαν στα πλαίσια του σχεδίου σταθερότητας  όπως η αύξηση στα τσιγάρα/ποτά θα αποφέρει στα ταμεία του κράτους μόνο 1 δις €.

Αντιγράψτε λοιπόν. Είναι η συμβουλή που μπορεί να δώσει κανείς στους κυβερνώντες. Γιατί μέχρι τώρα με τις εμπνεύσεις σας, δεν είδαμε προκοπή. Ακόμα και η χειρότερη αντιγραφή πρακτικών, πολιτικών, σχεδίων και μέτρων, έχει περισσότερες πιθανότητες να μας βγει σε καλό.

Μάθανε που γ...στε, πλακώσαν κι οι μυλωνάδες.

Δεν έχασαν την ευκαρία να  μας το καταστήσουν  σαφές πως θα έπρεπε να το περιμένουμε. Το "ζωντανό" κομμάτι της χώρας, οι αγρότες, αποφάσισαν να βάλουν την ταφόπλακα στις συγκοινωνίες, αλλά και στην οποιαδήποτε επίφαση ομαλής λειτουργίας του τόπου. Την κλασσική μάλιστα εποχή, που δεν υπάρχουν αγροτικές εργασίες για να τους "απασχολήσουν".

Είναι άλλωστε παραδοσιακή κακοήθης πρακτική, εφαρμοσμένη ακόμα και από ομάδες των 10 ατόμων, να κλείνουν τους δρόμους προκειμένου να κάνουν γνωστά ή να διεκδικήσουν τα "αιτήματά" τους. Πόσο μάλλον, όταν οι αγρότες που "μοχθούν" αποφασίζουν να αφαιρέσουν τα κλειδιά των τρακτέρ από τους Αλβανούς που τους οργώνουν τα χωράφια: οπλισμένοι με δίκαιη οργή και μπόλικη αλλαζονεία (αυτή του μεγάλου οχήματος), καταρχάς επιδεικνύουν στις παρυφές και στη συνέχεια μπλοκάρουν τους δρόμους αφαιρώντας το δικαίωμα της αυτοκίνησης από κάθε ανυποψίαστο πολίτη. Κυρίως όμως, αφαιρώντας του την αξιοπρέπεια.

Όλα αυτά μάλιστα σε μία περίοδο που το κράτος δοκιμάζεται τόσο στον οικονομικό τομέα, όσο και στις "υποδομές", μιά και ο σύγχρονος αυτοκινητόδρομος της κοιλάδας των Τεμπών παραμένει κλειστός, χάρη στη διορατικότητα των εκάστοτε κυβερνώντων.

Το δε τραγικό της υπόθεσης για ακόμα μία φορά, θα είναι πως οι αντιπολιτευόμενοι ως κόμμα ή ως άτομα θα σπεύσουν με τη σειρά τους, φανερά ή κρυφά, να στηρίξουν τον "δίκαιο αγώνα" των αγροτοπατεράδων (τους), ενώ η συλλογική συνείδηση στην Ελλάδα από ανέκδοτο που έτσι και αλλιώς ήταν, καταντά κακόγουστο αστείο. Άλλωστε, τέτοιες πρακτικές βρίσκουν πάντα  στήριξη στους πιό κοντινούς εκπροσώπους του λαού: το Κ.Κ.Ε και τον ΣΥΡΙΖΑ. Ξέρουν αυτοί, μια και τα χέρια τους από την τσάπα είναι ακόμα ροζιασμένα.

Κακαουνολογίες και όχι μόνον.

Καλή χρονιά. Με υγεία, όπως συνηθίζουμε να λέμε. Πέραν των οικονομικών, ένα τέτοιο θέμα κυριαρχεί εδώ και μερικές ημέρες στην επικαιρότητα: ο θάνατος του δημοσιογράφου Νίκου Κακαουνάκη, από ιατρικό λάθος.

Και επειδή σε αυτή τη χώρα τείνουμε να ισοπεδώνουμε αλλά και να συγκρίνουμε πότε επιτυχώς και πότε ανεπιτυχώς πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις, δεν μπορεί παρά κανείς να αναρωτηθεί τί θα γινόταν σε παρόμοια περίπτωση όπου κάποιος δύσμοιρος συμπολίτης μας πάθαινε το ίδιο.

Ένας οποιοσδήποτε δηλαδή από εμάς που θα είχε την ατυχία να πάθει τα ίδια με τον εν λόγω δημοσιογράφο. Η απάντηση, δεν είναι και τόσο δύσκολη δα: φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Η υπόθεση, όπως και οι άλλες θα έπαιρνε ή το δρόμο του αρχείου ή της δικαιοσύνης με ενδεχόμενη την μακρόχρονη τιμωρία των υπευθύνων. Τελικά στην Ελλάδα, εκτός από τους πολιτικούς, μάλλον και οι γιατροί βρίσκονται στο απυρόβλητο, διότι σε πολλές περιπτώσεις, παρά τις καταδίκες τους συνεχίζουν να ασκούν το "λειτούργημά" τους, σε δημόσια μάλιστα νοσοκομεία επί το πλείστον.

Εκτός και άν κάνουν το βαρύ ατόπημα να κάνουν το ιατρικό τους  "λάθος" σε κάποιον διάσημο, πράγμα που συμβαίνει σπάνια. Έτσι και εδώ, για χάρη του εκλειπόντος, ίσως τη γλιτώσουν και μερικοί πληβείοι στο μέλλον. Κάτι είναι και αυτό...

Υ.Γ: Μιά που μιλάμε για υγεία: μέχρι τώρα έχουν εμβολιαστεί για τη νέα γρίπη περίπου 500.000 πολίτες. Τα υπόλοιπα 7.500.000 εμβόλια που έχουν παραγγελθεί τί θα τα κάνει το Ελληνικό κράτος; Κλύσμα;