Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

Με τέτοιους "πατριώτες", τί να πεί και ο εγγονός;


Οι γραφικοί δεν παύουν να με ενοχλούν, ακόμα και άν πραγματικά κανείς δεν ασχολείται μαζί τους, εκτός βέβαια από τους κολλημένους με τα ουτοπικά "ιδεώδη" τους. Μιλάω - για ποιούς άλλους - παρά για το Κ.Κ.Ε:
Μή χάνοντας λοιπόν την ευκαιρία, έσπευσαν να βγάλουν ανακοίνωση ΚΑΙ για την επέτειο της ανύψωσης της Ελληνικής σημαίας στο βράχο της ακρόπολης από τον Γεώργιο Παπανδρέου:

"Στον Γ. Παπανδρέου, που είπε ότι σαν σήμερα ο παππούς του ύψωσε την ελληνική σημαία στην Ακρόπολη, χρειάζεται να υπενθυμίσουμε τα εξής:
Όταν απελευθερώθηκε η Αθήνα στις 12 Οκτωβρίου 1944, στους δρόμους βρίσκονταν το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ. Αυτοί ύψωσαν τη σημαία στην Ακρόπολη και όχι ο Γεώργιος Παπανδρέου. Ο τελευταίος ήρθε στην Ελλάδα έξι μέρες αργότερα, καθώς απουσίαζε στην Αίγυπτο κατά τη διάρκεια της Κατοχής, όταν ο λαός έχυνε το αίμα του. Ταυτόχρονα, μαζί με τον βρετανό Σκόμπυ, τον αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό και τα Τάγματα Ασφαλείας των Ράλληδων, προχώρησαν στη σφαγή του λαού της Αθήνας και του Πειραιά, λίγες ημέρες μετά την απελευθέρωση."
Αυτό που ξέχασαν να γράψουν, είναι ότι κυκλοφορούσαν στην Αθήνα το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ, κάνοντας πλιάτσικο, επιθυμώντας να καταλάβουν την εξουσία με το έτσι θέλω για να βάλουν τη χώρα στο δρόμο της Αλβανίας, Γιουγκοσλαβίας, Σοβ. Ένωσης κλπ. Απορεί κανείς δε, πως δεν σήκωσαν, αντί της Ελληνικής, τη σημαία με το σφυροδρέπανο, αφού έχουν αποδείξει για δεκαετίες την προσήλωσή τους στην "ιδεολογία" τους, και όχι στην πατρίδα: να υπενθυμίσω δε και εγώ με τη σειρά μου, πως νόμιμος εκπρόσωπος της κυβέρνησης τότε, ήταν ο γέρος της δημοκρατίας και όχι ο κάθε Βελουχιώτης.
Ούτε προνόμιό τους ήταν να κυκλοφορούν ως αρουραίοι στην Αθήνα όταν έφυγαν οι Γερμανοί, διότι δεν ήταν οι μόνοι αντιστασιακοί στην Ελλάδα της Κατοχής.
Έτσι, για να αποκαθιστούμε την ιστορική αλήθεια πού και πού, μια και  δεν αντιδρά κανείς στις μπαρούφες που εκτοξεύουν οι γραφικοί από το γραφείο τύπου τους.
Άντε τώρα, γυρίστε στις τραγικές ανακοινώσεις σας (που μάθαμε απ' έξω θέλουμε δε θέλουμε) για "επίθεση στα λαϊκά στρώματα" και "μαζική αντίδραση". Γιατί μόνο   αντιπρόσωποι του λαού δεν ήσασταν ποτέ. Αντιπρόσωποι και εκπρόσωποι του Στάλιν, ίσως.



1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ο Γέρος της Δημοκρατίας υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους πολέμιους του ΚΚΕ. Ήταν αυτός που τους εξόρισε επί εποχών Βενιζέλου, αυτός που τους απέρριψε επί εποχών Πλαστήρα, αυτός τους έθεσε στο περιθώριο ιστορικά. Εάν το ΚΚΕ δεν συμπαθούσε τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον πατέρα του Γεώργιο, τον έχει ανακηρύξει ως εθνικό δοσίλογο, προδότη, παπατζή, υποκριτή και οτιδήποτε άλλο υποτιμητικό. Αυτός ήταν που διέγνωσε τον κίνδυνο της κομμουνιστικής επέκτασης στην Ελλάδα και την καταστροφική συνέπεια που θα είχε για τον τόπο η επικράτηση του ΚΚΕ. Είναι επόμενο και εύλογο, 41 χρόνια μετά το θάνατο του, το επίσημο ΚΚΕ να αφρίζει στο άκουσμα του ονόματος του Γεωργίου Παπανδρέου. Πόσο δε, όταν γίνονται και τελετές που τον μνημονεύουν. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, είχε συμφιλιωθεί μαζί τους ως γάτα που ήταν, αποκαλώντας τους τη δεκαετία του 80' "προοδευτικές δυνάμεις"!! Ο σημερινός πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, έχει μόνο μία πιθανότητα γλυτώσει από τα πυρά του ΚΚΕ: να αλλάξει το όνομα και το επίθετο του ! Έτσι μόνο θα κυβερνήσει χωρίς τις κούφιες επιθέσεις του ΚΚΕ. Το ονοματεπώνυμο του, τους προκαλεί.
Η φράση του γέρου της δημοκρατίας απευθυνόμενος στα αριστερά στο κοινοβούλιο, αντικατοπτρίζει πλήρως την ιστορία του ΚΚΕ στην Ελλάδα : "Ελάχιστες σελίδες δόξης, πολλές σελίδες εθνικού εγκλήματος."

Born 22/3