Είθισται να αναφέρονται οι ευρωεκλογές ως εκείνες όπου η ψήφος του πολίτη είναι και πιό "χαλαρή", με την έννοια του ότι μπορεί να πάει και σε κάποιο δευτερεύον κόμμα ή απλά να μην δοθεί καθόλου.
Μέσα στις παρούσες συγκυρίες όμως, είναι γνώμη του γράφοντος πως και η ερχόμενη εκλογή πρέπει να δώσει ένα μάθημα στο σύσσωμο πολιτικό κόσμο, ο οποίος πιο πολύ από κάθε φορά φαίνεται αποκομμένος απο την καθημερινότητα:
Η κυβέρνηση επικαλείται το έργο που θα έπρεπε να έχει γίνει εδώ και κάτι χρόνια.
Η αντιπολίτευση τις αλλαγές που θα έπρεπε να έχει κάνει όταν ήταν κυβέρνηση.
Για τα υπόλοιπα κόμματα που καρκινοβατούν στις ουτοπικές τους επί το πλείστον θέσεις, ουδείς λόγος.
Και, άν το επιχείρημα για ακόμα μιά φορά είναι το "γιατί να αφήσεις να αποφασίσει άλλος για σένα":η απάντηση είναι πως δεν θέλω να αποφασίσω όταν έχω μπροστά μου τέτοιες επιλογές ανίκανων, αναποφάσιστων, ουτοπιστών, δοσίλογων, ετερόφωτων, ρουσφετολάγνων πολιτικών που στρατοπεδεύουν - πολλές φορές κρεμάμενοι απο τα νύχια - στα κόμματα και τρέφονται από τα απομεινάρια της βλακώδους πολιτικής κουλτούρας του Έλληνα... Γιατί τελικά, ούτε τις εξαιρέσεις δεν έχω δικαίωμα να επιλέξω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου