Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009

Το δίπολο της απογοήτευσης.


Δεν μπορεί να υποθέσει κανείς, τί συμβαίνει στην τριτοκοσμικού τύπου πολιτική ζωή αυτής της χώρας: άν δηλαδή οι φημολογίες για εκλογές και ανασχηματισμούς προέρχονται εκ των "έσω", ή άν απλά είναι ευρήματα των Μ.Μ.Ε για να κρατούν ζεστό όσο απο τον κόσμο και τους γραφικούς ασχολούνται με τα πολιτικά δρώμενα.
Το σίγουρο είναι πως, ξεκινώντας απο τον ανασχηματισμό, εφόσον γίνει κάτι τέτοιο, θα δούμε για ακόμα μία φορά ένα ανακάτεμα της τράπουλας χωρίς ουσία: κάποιο "ριγμένοι" θα αποκατασταθούν έστω και για λίγους μήνες, κάποιοι που "δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους" θα φύγουν και μέχρι να λειτουργήσει το σύστημα πάλι (όχι πως πρίν λειτουργούσε), θα νυχτώσουμε. Οι μεταρρυθμίσεις και η επανίδρυση του κράτους του χρόνου. Αντιθέτως, οι "παρέες" των υπουργών και των δελφίνων θα αλωνίζουν και πάλι, προωθώντας τα προσωπικά τους συμφέροντα και μόνο. Άντε και κανενός παρατρεχάμενου.
Δυστυχώς, το ίδιο θα ισχύσει και σε περίπτωση εκλογών: πάλι υπουργοί (του ΠΑΣΟΚ αυτή τη φορά) θα γίνουν βουλευτές και το πρώτο πράγμα που θα θελήσουν να εξασφαλίσουν θα είναι η θέση τους (και μάλιστα με την μήνιν της πολύχρονης αντιπολίτευσης), οι τεχνοκράτες θα μπούν στο ντουλάπι και η νέα κυβέρνηση θα κληθεί να αντιμετωπίσει τα φλέγοντα θέματα της χώρας που "παρέλαβε καμμένη γή", όπως όλες οι κυβερνήσεις που αναλαμβάνουν άλλωστε...(τί να έλεγε και ο Καποδίστριας). Για να δώσει...ελπίδα στον τόπο.
Ωστόσο, απ' ότι φαίνεται και απο τα ευρήματα των πιό διάτρητων δημοσκοπήσεων, στον κόσμο είναι πλέον παγερά αδιάφορο το ποιός (πλέον) θα αναλάβει τις "τύχες" της χώρας, αφού άν τη διακυβέρνηση δεν αναλάβουν σοβαροί τεχνοκράτες, η χώρα δεν έχει απλά καμία τύχη. Σε αυτόν τον κόσμο όμως, αυτοί οι πολιτικοί αξίζουν εντέλει. Εκτός άν επιλέξει να τοποθετήσει τα δύο μεγάλα κόμματα σε μια συνκυβέρνηση, όπου αναγκαστικά ο ένας θα ελέγχει τον άλλο. Μόνο έτσι τα υπερμεγέθη "εγώ" των πολιτικών μας μπορούν να βοηθήσουν τη χώρα. Εξασφαλίζοντας δηλαδή ότι ο αντίπαλος δεν θα "φάει" σε βάρος του! Αλληλοεξόντωση, έστω και άν απέχουμε πολύ ως νοοτροπία σε σχέση με τη γερμανικού τύπου κυβέρνηση.
Γιατί τελικά, άν κάτι κρατάει τους αδηφάγους πολιτικούς μας σε κάποια πλαίσια υποτυπώδους διαχείρισης, αυτή είναι η Ε.Ε. Καλύτερα ίσως να παραχωρούνταν τα δικαιώματα διακυβέρνησης της χώρας μας στην ένωση...

Δεν υπάρχουν σχόλια: