Φυσικά και μιλώ για τον πρόεδρο Ομπάμα. Ο γράφων τον συμπάθησε απο τις πρώτες του εμφανίσεις, όταν και αγωνιζόταν ενάντια στο Κλιντονέϊκο, συνεπάρθη δε, από τους μεστούς, γεμάτους ελπίδα λόγους του.
Σε μιά δύσκολη εποχή, όπου τα κράτη του κόσμου έχουν εισπράξει τις "σφαλιάρες" τους με κάθε τρόπο και σφοδρότητα, ο αφροαμερικανός πρόεδρος, στην επίσκεψή του στην Ευρώπη, έφερε έναν άλλο αέρα, εντελώς αντίθετο από αυτόν που έφερνε ο προκάτοχός του.
Ο πρόεδρος Ομπάμα φαίνεται πως έχει μια έμφυτη "γοητεία" στο να συμβιβάζει απόψεις/θέσεις/ αιτήματα, καταφέρνοντας ταυτόχρονα να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της χώρας του. Δε θα υπερβώ τα εσκαμμένα λέγοντας πως ο Αμερικανός πρόεδρος θα είναι ο μεσσίας των Ελληνικών θεμάτων: δε τρέφω καμία αυταπάτη, αφού εδώ και καιρό είμαι πεπεισμένος για την απύθμενη αναποτελεσματικότητα της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Αφήνοντας δηλαδή έξω τις διαθέσεις των Ελλήνων πολιτικών, κρίνω τα αποτελέσματα της πολιτικής τους (και στο εξωτερικό) διαχρονικά, τουλάχιστον ανεπαρκή.
Είναι αυτή η ίδια εξωτερική πολιτική της χώρας μας που θα πρέπει να "εκμεταλλευθεί" την παρουσία του Μπαράκ στην προεδρία, για να πετύχει κάποιους από τους στόχους που υπάρχουν στο μπλοκάκι της χώρας μας και σε αυτό ακριβώς το θέμα τείνω να είμαι απαισιόδοξος.
Αντιθέτως, η "αύρα" του Αμερικανού προέδρου μου φέρνει μια γενικότερη αισιοδοξία, ιδίως όταν ακούω από τα χείλη του ιδέες για ένα κόσμο απαλλαγμένο από τα ορυκτά καύσιμα, πυρηνικά όπλα και άλλα ρηξικέλευθα για το κολλημένο μυαλό ορισμένων Αμερικάνων και όχι μόνο.
Ιδού λοιπόν η πρόκληση για τους λάτρεις της συνομωσιολογίας: "θα τον αφήσουν;" ή αυτοί που "πραγματικά κυβερνούν" θα σταματήσουν τον πρόεδρο Ομπάμα να προβεί στην πραγματοποίηση των ιδεών του; Είμαι πολύ περίεργος να δω..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου