Το νέο "ιδιώνυμο".

Κατά τη γνωστή πρακτική των κυβερνήσεων στη χώρα μας: πονάει κεφάλι, κόβω κεφάλι, ήρθε η νέα πρόταση νόμου για τη ποινικοποίηση της απόκρυψης των χαρακτηριστικών του προσώπου των εμπλεκομένων σε επεισόδια ή άλλων αξιόποινων πράξεων. Κάτι σαν ιδιώνυμο.

Αυτό που αναρωτιέται κανείς είναι για πόσο πιά θα κρύβονται οι ιθύνοντες πίσω από το δάκτυλό τους. Γιατί τουλάχιστον οι κουκουλοφόροι/γνωστοί άγνωστοι όπως θέλετε πείτε τους, καλά κάνουν και κρύβονται. Αφού μπορούν και το κάνουν, δε θα τους σταματήσει κανένας νόμος φυσικά. Αλλά αυτό δε το σκέφτεται κανείς. Άν ρωτήσει δε κανείς κάποιον γνωστό του αστυνομικό (όλο και κάποιος υπάρχει), θα του πεί πως "τους ξέρουμε ποιοί είναι".

Αντιθέτως σε σχέση πάλι με το πολιτικό κόστος τα κόμματα πράττουν ως εξής:

Η κυβέρνηση προτείνει άχρηστα νομοσχέδια, ξανασυζητάει το "άσυλο" και όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, αναδιοργανώνει την αστυνομία η οποία σε περιπτώσεις όπως το θάνατο του 15χρονου μένει στο κλουβί της συμψηφίζοντας τις ακρότητες με την απραξία της. "Αμυντική αστυνόμευση" σου λέει. Ανύπαρκτη αστυνόμευση.

Το ΠΑΣΟΚ κάνει ότι θα έκανε και η ΝΔ στην περίπτωση που ο ένας ήταν στη θέση του άλλου. Απλά. Πόντοι είναι και πρέπει να τους κερδίσει.

Οι Αριστεροί ζούν στον κόσμο τους, ως είθισται: "προασπίζουν" τα δικαιώματα της "ελευθερίας" και του ασύλου, χωρίς βέβαια να καταδικάζουν τα επεισόδια. Μη ξεχνάτε, πως οι καταστροφές και ο κλεφτοπόλεμος με τα ΜΑΤ γίνονται κανόνα από τα "παιδιά" ή τους "ψυχογιούς" τους, δηλαδή από μέλη/υποστηρικτές των κομμάτων της ευρύτερης αριστεράς. Όλοι όμως κοιτούν τη "Χρυσή Αυγή", όταν τύχει και βγούν έξω καμιά 10ριά απο αυτούς. Είμαστε βλέπετε χώρα προοδευτικών αντιλήψεων.

Ο Καρατζαφέρης τέλος, κάτι πάει να πεί, αλλά φοβάται μην τον πούν ακροδεξιό.

Μέσα σε όλα αυτά, επανέρχεται η συζήτηση για το άσυλο των πανεπιστημίων, λες και δεν υπάρχουν νόμοι, που απλά θα πρέπει να εφαρμοστούν. Όχι για χάρη των συλλήψεων, αλλά για χάρη της πλειοψηφίας επιτέλους (αυτό δεν είναι η δημοκρατία;) , η οποία πληρώνει για τις χίλιες μύριες καταστροφές της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας!

Οι "προοδευτικοί" θα πούν πως θα πρέπει το όλο φαινόμενο να αντιμετωπιστεί στη βάση του, δηλαδή στο να αρθούν οι λόγοι που οδηγούν τον καθένα να βγαίνει στο δρόμο και να τα σπάει. Καμία αντίρρηση. Τί χαριτωμένο. Συμφωνώντας θα μπορούσε να αντιτάξει κανείς πως αυτό θα είναι αποτελεσματικό σε καμιά 15αριά χρόνια, όσα δηλαδή χρειάζονται κατ' ελάχιστον στην Ελλάδα για να ακολουθήσει τις ευρωπαϊκές πεπατημένες. Να αποκτήσει δηλαδή ένα αξιοπρεπές σύστημα παιδείας, υγείας, δημόσιας διοίκησης κλπ.

Στην Ελλάδα, τελικά δεν αξίζουμε (τέτοια) δημοκρατία. Ίσως θα πρέπει να αρχίσει κανείς από τα βασικά, ξεχνώντας την φαντασίωση του "αστυνομίκού κράτους". Τα βασικά είναι και απλά, εφαρμόζονται δε σε όλες τις "αστυνομοκρατούμενες" (προηγμένες όμως) δυτικές χώρες κατά περίπτωση: κατάργηση του ασύλου (δε βλέπω τί προστατεύει τελικά σε μια ευνομούμενη δημοκρατία, με ελευθερία λόγου), πλαστικές σφαίρες (αδιάψευστος μάρτυρας συμμετοχής και καταδίκης), έφιππη αστυνομία (οι καναδοί και όχι μόνο κάτι ξέρουν), οχήματα με μάνικες νερού (κάτι ακούστηκε πως θα ενταχθούν) κλπ κλπ. Καταστολή; ΝΑΙ, ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!