Αργήσαμε να το χωνέψουμε. Μερικοί θορυβήθηκαν πολύ από τα λόγια του σοφού... προέδρου. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας μίλησε και εμέμφθη τους πολίτες για την άρνηση συμμετοχής τους στις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές.
Όπως όλοι οι πρόεδροι μέχρι τώρα, έτσι και ο υποφαινόμενος μπροστά στις ευθύνες τους για την γενικότερη κατάσταση της χώρας, κάθησε στ' αυγά του.
Το μόνο "όπλο" που δίνεται άλλωστε στον εκάστοτε πρόεδρο της δημοκρατίας για να προλάβει καταστάσεις ή και να θεραπεύσει ενδεχομένως διαφαινόμενες εξελίξεις, είναι η παραίτηση. Κανείς εκ των μέχρι τώρα προέδρων δεν το χρησιμοποίησε προκειμένου να αποδείξει στην πράξη τις ανησυχίες του για τη χώρα.
Έτσι και ο Παπούλιας: με οσμή αγέρωχου σοφού συμβουλάτορα, έσπευσε να αποδώσει μομφή στους πολίτες για την αποχή τους στις εκλογές. Αποχή για την οποία ευθύνεται το σύστημα του οποίου ο ίδιος υπήρξε αναπόσπαστο μέλος για πολλά χρόνια.
Και όχι μόνον αυτό: ο Πρόεδρος ποντάρει στην αλήστου λήθης-μνήμη του λειτουργικά αναλφάβητου Έλληνα πολίτη. Ο ίδιος έσπευσε να σώσει από τον λάκκο τον αρχηγό του Ανδρέα, όταν εγέρθηκαν σοβαρές υποψίες για το πόθεν έσχες της ροζ βίλας της Εκάλης. "Για το κωλόσπιτο που θα χάναμε την εξουσία", όπως είχε πεί ο έτερος παλλήκαρος Γιαννόπουλος. Για όποιον θυμάται καλά, ο Κάρολος Παπούλιας εμφανίσθη ως δανειστής του Ανδρέα Παπανδρέου, αντάμα μάλιστα με έναν έμπορο όπλων της εποχής. Με αυτόν τον τρόπο δικαιολογήθηκαν τα αστρονομικά -για την εποχή- μεγέθη της βίλας.
Κύριε Πρόεδρε, στη σημερινή εποχή κανείς από εσάς τους πολιτικούς δεν είναι δυνατόν να μείνει απυρόβλητος. Πόσο μάλλον όταν και η δική του φωλιά βρίθει...οσμών πολιτικής φαυλότητας. Άλλωστε η Προεδρία δεν είναι πολιτικό εξαγνιστήριο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου