Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

(Ανα)θεματίζοντας (για) τα μπλόκα.

Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας (όπως έχω ξαναγράψει), έμεινε να (ξανα)δούμε και αυτό.
Οι "διαμαρτυρόμενοι" αγρότες, αφού τελείωσαν οι γιορτές, αντί να πηγαίνουν στο καφενείο του χωριού, είπαν να κλείσουν τους δρόμους για αλλαγή. Έτσι κι αλλιώς, τώρα (για όσους ξέρουν) δουλειές στα χωράφια δεν γίνονται στη συντριπτική τους πλειοψηφία.
Απο την άλλη πλευρά, σπεύδουν οι πολιτικοί αρχηγοί, με μπροστάρηδες τους γελοίους του ΣΥΡΙΖΑ και του Κ.Κ.Ε, να "στηρίξουν" τους "δίκαιους" αγώνες των αγροτών, πηγαίνοντας μάλιστα στα οδοφράγματα. Φυσικά, οι ίδιοι είτε μετακινούνται με αεροπλάνο, είτε δεν έχουν κανένα πρόβλημα διέλευσης όταν αποφασίσουν να πάν κάπου. Γι' αυτό και δεν καταδικάζουν ανοικτά τις πρακτικές αυτές και την ταλαιπωρία πο υφίσταται ο κόσμος: όχι και άν τις καταδίκαζαν θα τους έπαιρνε και κανείς σκεπτόμενος σοβαρά. Κινητοποιήσεις να'ναι και ό,τι νά' ναι είναι το μυστικό για τους Αριστερούς της χώρας μας...
Αποτέλεσμα: την "πληρώνει" , όπως πάντα ο απλός πολίτης, ο οποίος κατα τη γνώμη των αγροτοσυνδικαλιστών (που έχουν καμιά 10αριά αλβανούς στα χωράφια τους), "καταλαβαίνει" το άγχος και τα αιτήματα των αγροτών...κάνοντας ευχάριστα το δρομολόγιο Αθήνα - Θεσσαλονίκη σε χρόνους του 1960.
Όπως και με το πανεπιστημιακό άσυλο, έτσι και οι ακρότητες αυτές, μόνο γελοίους μας καθιστούν ως χώρα, κράτος και έθνος. Αυτό όμως μας αξίζει.

2 σχόλια:

Δημήτρης Γκότζος είπε...

Συμφωνώ απόλυτα! Οι αγρότες στο παρελθόν πήραν πολλά λεφτά με επιδοτήσεις ομως δεν τα αξιοποίησαν.

Ανώνυμος είπε...

Να λέμε και την άλλη άποψη. Ότι το παιχνίδι εδώ και δεκαετίες με την καθιέρωση της ΚΑΠ και με την προσπάθεια μείωσης του αγροτικού πληθυσμού, ήταν στημένο. Όλες οι κυβερνήσεις πάσχιζαν να πάρουν τις ψήφους των αγροτών υποστηρίζοντας τα "δίκαια" πάντα αιτήματα τους, όσο βρισκόντουσαν στην αντιπολίτευση και άλλαζαν στάση όταν ερχόντουσαν στην εξουσία. Η ΝΔ λούζεται σήμερα την τακτική του παρελθόντος της. Γεγονός είναι ότι ο αγρότης καλώς διαμαρτύρεται καθώς βλέπει ότι τελειώνει η ιστορία των επιδοτήσεων και το κράτος δεν είναι πλέον αρωγός, ούτε διαθέτει ίχνος φιλοαγροτικής διάθεσης. Από την άλλη όμως, εφαρμόζει το εθιμικό "δικαίωμα" του αγρότη, που με τσαμπουκά θα βάλει το τρακτέρ του, όταν δεν έχει δουλειά, πάνω στην εθνική οδό. Και οι δύο πλευρές κατ' εμέ, αδικούν τον εαυτό τους και συνολικά αδικούν πάλι εμάς που έχουμε ανάγκη να συγκοινωνούμε σε ολόκληρη τη χώρα.

Born 22/3