Ακόμα και ο πιο ανυποψίαστος πολίτης (πόσο μάλλον πολιτικός) θα το σκεφτόταν διπλά να εμφανιστεί εμπρός στο πλήθος της συγκέντρωσης της απεργίας.
Μάλλον ο Κ. Χατζηδάκης είχε υπερβολική σιγουριά ή υπερβολική βλακεία για να το κάνει αυτό. Παλαιότερα (χωρίς τα αίματα) συνέβη κάτι ανάλογο στον Α. Κακλαμάνη, ο οποίος κλείστηκε στην τουαλέτα μιας στοάς.
Εδώ και μήνες έχει φανεί η αποστροφή των πολιτών προς τους πολιτικούς στο σύνολό τους. Οπότε μάλλον κανείς δεν σκέφτηκε να δείρει τον πρώην (αποτυχημένο) υπουργό και δελφίνο πρώτο τη τάξει στη Ν.Δ, γιατί την περίοδο της υπουργίας του έδωσε τα κονδύλια που προορίζονταν για την αγορά σε εντελώς άχρηστους τομείς της οικονομίας (βλ. συμβολαιογράφους, τράπεζες και τέτοια ωραία), αλλά στο πρόσωπό του είδε την πολιτική την ίδια.
Οι πολιτικοί έχουν λάβει εδώ και καιρό προειδοποιήσεις, αλλά φαίνεται πως ακόμα και μετά τέτοιο φτύσιμο στις αυτοδιοικητικές εκλογές, νομίζουν πως βρέχει. Το κακό γι' αυτούς είναι πως σε λίγο θα αρχίσει να βρέχει φάπες για τους ίδιους και τους οσφυοκάμπτες τους, αν εξακολουθήσουν να σφυρίζουν ανέμελοι στους διαδρόμους της Βουλής. Έτσι κι αλλιώς μόνο στους διαδρόμους του κωλοχανείου τους θα μπορούν να κυκλοφορούν ανέμελοι πλέον.
Γιατί στο δρόμο δυσκολεύουν συνέχεια τα πράγματα. Ακόμα και ο φιλησυχέστερος των πολιτών τουλάχιστον θα μπει στον πειρασμό να εκστομίσει ένα μπινελίκι στη θέα και του πιο ασήμαντου πολιτικού. Σειρά τώρα έχουν οι εργατοπατέρες και πάει λέγοντας...
1 σχόλιο:
Δεν νομίζω ρε Γιάννη ότι η εικόνα αυτή τιμάει κάποιον. Περισσότερο μοιάζει με εξέγερση, με γενικό ξεσηκωμό, με αναρχία. Δεν θέλω να δεχθώ πως κέρδισαν ατύπως τα αναρχοκούμουνα την εκπροσώπηση του λαού μας και νομιμοποιούνται να βαράνε, να προπηλακίζουν και να φέρονται αλήτικα όποτε γουστάρουν. Ο Χατζηδάκης είναι ένας σιχαμένος εκπρόσωπος ενός βρωμερού συντηρητικού κόμματος που μας οδήγησε σε αυτό το χάλι. Ουδείς όμως έχει το δικαίωμα να φέρεται έτσι σε έναν εκπρόσωπο του λαού. Καλώς ή κακώς υπάρχει μία μερίδα του λαού μας που ψηφίζει Χατζηδάκη και τον εκλέγει βουλευτή. Εάν αρχίσουμε να βαράμε αλλήλους με τη λογική ότι αδικούμαστε απο την κατάσταση, από την Τρόϊκα, από την οικονομική κρίση, απο την κυβέρνηση κτλ κτλ νομιμοποιούμε την Παπαρήγα και τον πόλεμο που κήρυξε. Τι πάμε να κάνουμε δηλαδή ; Θα δημιουργήσουμε ένα νέο εμφύλιο ; θα γίνουμε η πρώτη χώρα στον κόσμο που θα προσδιορίσει τις κοινωνικές τις δομές ΞΑΝΑ ;;; για δεύτερη φορά ;;; σα να λέμε πως στις ΗΠΑ οι νότιοι ετοιμάζονται να ρίξουν τον Ομπάμα (τον βόρειο) και το κράτος του, οι βασιλόφρονες στην Γαλλία επαναστατούν απέναντι στον Σαρκοζί και το φρόνημα του Γαλλικού κράτους και οι κουμουνιστές της Ισπανίας αναζητούν να επαναφέρουν τον Μαρξισμό στην εξουσία με τα όπλα κατά του Φρανκισμού. Ότι να 'ναι δηλαδή...
Born 22/3
Δημοσίευση σχολίου