Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

Ψευτοανάλυση.

Ας δούμε λοιπόν τ' αποτελέσματα:
50% περίπου των ψηφοφόρων, δεν πήγαν να ψηφίσουν, ο καθένας για κάποιο λόγο. Ωστόσο, αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Πάντα πίστευα πως για να ψηφίζει κανείς, πρέπει να γράφει εξετάσεις, ή εν πάσει περιπτώσει να ξέρει γιατί ψηφίζει (βλ. μια σύγχρονη εκδοχή της πολιτείας του Πλάτωνα): εν προκειμένω, τι κάνει το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, για ποιόν και τι αποφασίζει, ποιος ο ρόλος του συσχετισμού δυνάμεων που θα προκύψει κλπ κλπ. Επομένως, ανάμεσα σε αυτούς που δεν πήγαν να ψηφίσουν, σίγουρα υπάρχουν πολλοί που και να ψήφιζαν, "τουρίστες" θα ήταν.
Αντιθέτως, οι "ρομαντικοί" που ψηφίσαν, το έκαναν στην πλειοψηφία τους για καθαρά κομματικούς λόγους, σε μια προεκλογική περίοδο που πέρασε σαν αστραπή μπρος από τα μάτια μας, με παλαιοκομματικού τύπου συγκεντρώσεις, με επιχειρήματα που μόνο για Ευρώπη δε μιλούσαν και με έναν αέρα απαξίωσης για την πολιτική και τους πολιτικούς. Ίσως μάλιστα το τελευταίο να είναι και το μόνο κέρδος της εκλογής αυτής. Ωστόσο, η απαξίωση από μόνη της δεν αποτελεί τη λύση για αλλαγή.
Στα αποτελέσματα, όσο αντέχουν αυτά σε κριτική γίναμε μάρτυρες καταρχάς στην πλήρη απαξίωση των εταιριών δημοσκοπήσεων: πραγματικά, ούτε αυτοί μπορούν να είναι πραγματικά επαγγελματίες στη χώρα αυτή. Με πασαλείμματα κύριοι, προβλέψεις δεν γίνονται.
Ξεκινώντας από τον "νικητή" των 800.000 ψήφων λιγότερων, είδαμε τους πασόκους να αρχίζουν να ελπίζουν πως θα "σώσουν" τη χώρα και αυτοί με τη σειρά τους. Ωστόσο δεν είδαμε τον Παπανδρέου να αποβάλλει πραγματικά τα αποστήματα από την παράταξή του.
Ο πρωθυπουργός από την άλλη, "πλήρωσε" την ατολμία του στις μεταρρυθμίσεις, τους ψωμολύσσηδες που λυμαίνονται το δημόσιο χρήμα, τον ερασιτεχνισμό της άσκησης της εξουσίας από αμφιβόλου ποιότητας στελέχη και γενικότερα την κούραση του πολίτη από τις συνεχόμενες αστοχίες της πολιτικής της Ν.Δ. Θέλει κανείς, άραγε να προσπαθήσει να μας ξαναπείσει;
Για το Κ.Κ.Ε τι να πει κανείς: οι γραφικοί διατηρούν τα ποσοστά τους μέσα σε ένα κόσμο που ένα τέτοιο ολοκληρωτικό κόμμα, θα έπρεπε να είναι εκτός νόμου (ξανά).
Ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι και αν λέγεται, πραγματικά πλήρωσε τη βλακώδη και επικίνδυνη στάση του στην κάλυψη των αναρχοαριστερών που προκαλούν τα επεισόδια αλλά και για άλλες, ψευτοπροοδευτικές πολιτικές στάσεις. Άραγε, κύριοι του Συνασπισμού, τώρα θα το "γυρίσετε" το "παραμύθι";
Ευχάριστη έκπληξη το Καρατζαφέρης: με "καθαρό",τουλάχιστον, πολιτικό λόγο, προτάσεις και επιχειρήματα, "επέπλευσε" των κατηγοριών για φανατισμό (βλέπε ακόμα και Λαζόπουλος), και εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τη δυσαρέσκεια των πολιτών για την απουσία ολοκληρωμένων προτάσεων σε θέματα που "καίνε". 'Αν ο Καρατζαφέρης ήταν και λιγότερο "παλαιοκομματικός" στη νοοτροπία, θα ήταν καλύτερα. Το σίγουρο είναι, πως αυτός στην πραγματικότητα δέχθηκε πόλεμο απο όλους για να κρατηθεί χαμηλά και όχι οι υπόλοιποι που γκρινιάζουν δια κλαιόμενων ανακοινώσεων.
Τελευταίοι στην ευρωβουλή μπήκαν οι επικίνδυνοι και κενοί "οικολόγοι", δια του Τρεμόπουλου ως εκπρόσώπου. Ένα κόμμα, που ανεμομάζεψε ψήφους κυρίως από ανθρώπους που δεν έχουν την παραμικρή ιδέα το τί μπορεί να πρεσβεύει αυτό το κόμμα και φεύ, ο νεοεκλεγείς ευρωβουλευτής του. Η οικολογία στην πλήρη εκμετάλλευση.
Καλή η προσπάθεια του "γίγα" Παπαθεμελή και της "Δράσης"του Μάνου, χωρίς όμως ερείσματα στην κοινωνία. Ίσως μάλιστα να τους ψήφισαν τελικά μόνο οι σκεπτόμενοι πολίτες. Είναι όμως απελπιστικά λίγοι.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Μην απορείς για τη μη προσέλευση μεγαλύτερου ποσοστού ψηφοφόρων. Σε μια διαδικασία χαλαρής ψήφου όπου δεν εκλέγεται κυβέρνηση, εκεί που ο πολίτης έχει χαρακτηριστεί "γαλάζιος", "πράσινος", "κόκκινος", "κίτρινος", "μπλε", σε περίοδο που βασιλεύει η ανομία, η ανηθικότητα και η αδιαφορία για το καλό του πολίτη, είναι λογικό και επακόλουθο να υπάρχει τεράστιο ποσοστό αποχής. Δεν είναι λογική του στυλ, "βαριέμαι να πάω". Είναι λογική του δεν κερδίζω τίποτα πλέον. Η απαξίωση του πολιτικού συστήματος, είναι συνέπεια της ξύλινης γλώσσας, της αοριστολογίας, της αερολογίας. Δεν φταίει ο πολίτης. Φταίνε αυτοί που χάνουν τις εκλογές και ακόμα μιλάνε για το ένα εκατομμύριο ψηφοφόρους τους που δεν προσήλθαν να τους ψηφίσουν. Φταίνε αυτοί που εξακολουθούν να βάζουν τις ταμπέλες. Αυτοί που τολμούν να κηδεμονεύουν τον πολίτη, να καπηλεύονται τη θέληση του, να του δίνουν χρώμα και να τον πετάνε στο κομματικό μαντρί, σαν τα γίδια στην στρούγκα. Οι εκλογές στην Ελλάδα, θα ακολουθήσουν την πορεία των φοιτητικών εκλογών. Μόνο που χαμένοι δεν θα είναι τα πολιτικά κόμματα, αλλά ο ίδιος ο ελληνικός λαός, που θα πάψει πλέον να είναι κυρίαρχος. Τα κουκιά θα είναι γνωστά από πριν, όταν περιοριστεί ο αριθμός των εκλογέων. Μην έχουμε καμία αυταπάτη, ότι οι προβλέψεις θα είναι ακόμα ευκολότερες ότι μειωθεί η μάζα των ψηφοφόρων. Η αδιαφορία δεν είναι έκφραση πολιτικής βούλησης. Άλλωστε η κυρία Πετραλιά, θα έψαχνε ακόμα τρύπα για να κρυφτεί, εάν ερχόντουσαν να ψηφίσουν το ένα επιπλέον εκατομμύριο ψηφοφόρων, που υπαινίχθηκε ότι της ανήκουν. Κανείς δεν γνωρίζει τι θα έριχναν στο κουτί. Όσο τα κουκιά είναι μετρημένα από πριν την βολεύει η κατάσταση. Άμα έρθουν όλοι.. καληνύχτα. Όσο αφορά το κόμμα που ξεχωρίζεις από τους νικητές, με τον ανατριχιαστικό τίτλο, λαϊκός ορθόδοξος συναγερμός, φοβάμαι πως είναι ο κερδισμένος. Από ταπεινός ένοικος του ισογείου της πολυκατοικίας της δεξιάς, έγινε διαχειριστής του συγκροτήματος. Στα πλαίσια αυτά, σύντομα θα ζήσουμε το γνήσιο λαϊκό πανηγύρι που θα μας προσφέρει ο Καρατζαφέρης και ο Καραμανλάκος. Ο Καρατζαφέρης σε ρόλο οργανοπαίχτη, θα παίζει τον ζουρνά και θα βαράει το νταούλι και η αρκούδα (κυβέρνηση) θα χοροπηδά. Ήδη η γύμνια της κυβερνητικής πολιτικής φαίνεται στα κελεύσματα του Καρατζαφέρη. Χορεύετε λοιπόν...

Born 22/3