Ακριβό μου αργό!

Ήταν θέμα χρόνου και μόνον, οι τιμές του αργού πετρελαίου να φτάσουν τα 100 δολάρια. Το μυριστήκαμε εδώ και καιρό άλλωστε. Μας προετοίμασαν. Μιά τα αποθέματα των Η.Π.Α, μια η μείωση της παραγωγής, μια η κρίση στη Νιγηρία, κλπ κλπ

Για όποιον παρακολουθεί τις διεθνείς εξελίξεις και πάει το μυαλό του λίγο παραπάνω, τα πράγματα είναι απλά: το πετρέλαιο πεθαίνει σιγά - σιγά σαν καύσιμο (όχι στην Ελλάδα φυσικά) και οι διεθνείς παράγοντες κάνουν εδώ και δύο χρόνια τη μεγάλη "μπάζα".

Το πετρέλαιο πεθαίνει γιατί η "αφρόκρεμα" των χωρών που έχουν συνείδηση του τί συμβαίνει, στρέφονται ολοένα στην απεξάρτηση από τα αδηφάγα ένστικτα των πετρελαιοπαραγωγικών χωρών και κυβερνητικών - χρηματιστηριακών παραγόντων. Θές να το πείς πυρηνική ενέργεια, θες φυσικό αέριο, θές ανανεώσιμες πηγές, υδρογόνο, η αρχή έχει γίνει.

Τί μπορεί όμως ο καθένας απο μάς να κάνει για να αντιμετωπίσει μια κατάσταση που πληρώνει καθημερινά γεμίζοντας το αυτοκίνητο ή τη δεξαμενή του; Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα, το οποίο ξεφεύγει απο τις δυνάμεις του. Δεν βρίσκεται κάν στα χέρια της κυβέρνησής του. Το λυπηρό είναι πως ο μέσος πολίτης βρίσκεται αναγκαστικά κάτω απο τις ορέξεις των διεθνών κερδοσκόπων.

Αυτό που μπορεί όμως να κάνει είναι τουλάχιστον να μην ευνοεί τους "ντόπιους" κερδοσκόπους. Προσωπικά έχω δεί πρατήρια να απέχουν 100 μέτρα μεταξύ τους και να έχουν διαφορά τιμής 20 λεπτών στο λίτρο της βενζίνης. Όταν δε είναι Κυριακή ή αργία, είθισται κάποια πρατήρια να έχουν μόνο από την ακριβή, "υψηλών" οκτανίων βενζίνη, μιά και η απλή αμόλυβδη τους τελειώνει με "μαγικό" τρόπο. Αυτά μπορεί ο καθένας απο μας να τα "μυριστεί" και να πράξει ανάλογα.

Επίσης, ο καθένας μας μπορεί με τον τρόπο του να πιέσει την πολιτεία να στραφεί σε άλλες -σοβαρές- επενδύσεις στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Είναι καιρός ενεργειακά να έχουμε πρότυπο χώρες όπως τη Σουηδία και όχι την κάθε Μπανανία. Γιατί το φυσικό αέριο απο μόνο του δεν φτάνει. Ας μην ξεχνάμε πως και σε αυτό, κάποιος έχει τα δικαιώματα παραγωγής και η τιμή του συνδέεται άμεσα με αυτή του πετρελαίου.

Ας ελπίσουμε τουλάχιστον πως σε μερικές δεκαετίες θα εξιστορούμε στα εγγόνια μας πως οδηγούσαμε αυτοκίνητα με ορυκτά καύσιμα ενώ τώρα δεν τα χρειαζόμαστε και δεν θα κοιτάμε με πόνο το - καινούριο - συμβατικό μας αυτοκίνητο για το οποίο δεν θα έχουμε αρκετά λεφτά να το κινήσουμε μερικά μέτρα ως την παιδική χαρά...