Κάποιοι από μας, τα λέγαμε.(http://panagiotio.blogspot.gr/2007/12/blog-post_27.html) Εντός και εκτός του κρατιδίου των Αθηνών. Πολύ πριν από την ανάθεση των αγώνων στην Ελλάδα, αλλά και μετά. Λέγαμε πως η χώρα μας είναι πολύ μικρή για να διοργανώσει τέτοια γεγονότα. Μικρή όχι όσον αφορά στο μέγεθος, αλλά στη νοοτροπία, στο σχεδιασμό και πόσο μάλλον, στις κοστολογήσεις.
Επιπλέον στεκόμασταν σε άλλα θέματα όπως το ότι δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα να έχει εθνικές οδούς όπως τα...Τέμπη και ράντσα στα νοσοκομεία και παράλληλα να κάνουμε Ολυμπιακούς Αγώνες.
Τότε, πριν τους Αγώνες, ακούσαμε από τους υπόλοιπους θιασώτες της ιδέας πως ήμαστε καχύποπτοι, ζηλόφθονες και μεμψίμοιροι. Ζηλεύαμε τα έργα που θα γίνονταν στην Αθήνα και πως τα οφέλη από τους αγώνες θα ήταν πολλαπλά. Η Ελλάς άλλωστε μπορεί να καταφέρει τα πάντα και ας την "πολεμάνε" όλοι οι υπόλοιποι. Η βλακώδης έπαρση άλλωστε που μας χαρακτηρίζει σαν λαό, ακόμα επιπλέει: πολλοί χλεύασαν την τελετή έναρξης του Λονδίνου, ξεχνώντας το γυφτοπάζαρο που παρουσιάσαμε εμείς στην τελετή λήξης...
Το πανηγυράκι λοιπόν τελείωσε και βγήκε ο λογαριασμός: ο προϋπολογισμός ξεπεράστηκε κατά (4) τέσσερις φορές, αφήνοντας μάλιστα αρκετά χρόνια μετά τα κουφάρια των ολυμπιακών έργων να σαπίζουν στην Αθήνα αχρησιμοποίητα. Αυτοί που ήταν να πάρουν τα έργα τα πήραν, οι ημέτεροι έφαγαν καλά και ο λογαριασμός πήγε στα ομόλογα που πληρώνουμε εμείς 10 χρόνια μετά. (καμιά 25αριά δις €).
Σε πείσμα της πλειοψηφίας των Ελλήνων που χρήζουν φρεσκάρισμα μνήμης κάθε 5ετία τουλάχιστον, κάποιες εφημερίδες και κάποιοι νοματαίοι επιτέλους είπαν να ξανασυζητήσουν το θέμα της υπερκοστολόγησης των αγώνων και της "αξιοποίησης" των έργων. Μάλιστα ζητήθηκε και εξεταστική επιτροπή της Βουλής (τώρα σωθήκαμε).
Ας μας γίνει τουλάχιστον (και αυτό) μάθημα, πληρωμένο μάλιστα με μπόλικα ευρώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου