Ο λόγος για τους εθνοπατέρες φυσικά, αλλά κυρίως για τα κωλοχανεία που σήμερα αποκαλούνται ακόμα κόμματα.
Οι αναλυτές (τουλάχιστον αυτοί που μιλούν ακόμα για πολιτική), μιλούν πλέον για πρωτοφανή δεδομένα σε σχέση με τη στάση των πολιτών απέναντι στους πολιτικούς, από την μεταπολίτευση και δώθε.
Χρειαζόταν τελικά οι Έλληνες πολίτες να χάσουν τη κότα με το χρυσό αυγό, τη βολή τους και όλα τα σχετικά, ώστε να αποφασίσουν πως ήταν ζώα τόσο καιρό που ψήφιζαν τους ίδιους και τους ίδιους.
Τα τελευταία στατιστικά δεδομένα μάλιστα μιλούν για καταβαράθρωση του δικομματισμού. Το τραγικό της υπόθεσης ωστόσο είναι πως δε φαίνεται στον ορίζοντα καμιά, μα καμιά πολιτική πρόταση να εγείρεται με προοπτικές να δώσει πρακτικές λύσεις.
Η κυβέρνηση παραπαίει, η αξιωματική αντιπολίτευση αναλώνεται σε βλακώδεις ρήσεις, ο Καρατζαφέρης σε φανφαρολογίες και οι αριστεροί σε ουτοπίες, ενώ οι βουλευτές σπεύδουν να αναπληρώσουν τις χαμένες αποζημιώσεις με περισσότερες επιτροπές, οι τέως υπουργοί υπεκφεύγουν των κατηγοριών με πολιτικές κορώνες και να ποντάρουν στην αλήστου λήθης- μνήμη του Έλλην λειτουργικά αναλφάβητου.
Τα κόμματα θα ψάχνουν τις ψήφους τους στις επόμενες εκλογές, όμως μάλλον για τους λάθος λόγους.
Αλλά κάτι είναι και αυτό.
Καλό Πάσχα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου