Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011

Οι 300 της συμφοράς και ο κασιδιάρης.

Ο λόγος φυσικά για τους 300 που έφερε η μοίρα στην ψωροκώσταινα και ποντάρουν στις ανθρωπιστικές ανησυχίες των γραφικών, κάνοντας απεργία πείνας, προκειμένου να διεκδικήσουν δικαιώματα. (από πού άραγε;).
Αυτό  που δεν έχουν ενδεχομένως καταλάβει οι πολιτικοί πάσης άποψης επί του θέματος, είναι πως το ζήτημα πλέον στη μείζονα πλειοψηφία του ελληνικού λαού, είναι παγερά αδιάφορο:
Ο Έλληνας πολίτης αυτή τη στιγμή έχει πολύ σοβαρότερα πράγματα να σκεφτεί και δεν μπορεί ν' ασχοληθεί με σκεπτικά περί των δικαιωμάτων των μεταναστών, που μάλλον ανήκουν αυτή τη στιγμή σε προβληματισμούς...Ελβετών. Σίγουρα αυτοί οι προβληματισμοί για τα...δικαιώματα των μεταναστών δεν απασχολούν ιδιαίτερα τους συνταξιούχους που γεμίζουν τα μπετονάκια στα βενζινάδικα με πετρέλαιο θέρμανσης. Μάλλον δε, άν υπήρχε ένα κουμπί που θα εξαφάνιζε όλους αυτούς τους τύπους στο υπερπέραν, 9 στους 10 Έλληνες, θα το πατούσε, χωρίς τύψεις μάλιστα. Απλά αυτή η χώρα που φυτοζωεί δεν έχει την πολυτέλεια ν' αντέξει τέτοια προβλήματα. Έχει αρκετά δικά της.
Γιατί άλλωστε να μιλάμε για δικαιώματα σε ανθρώπους που ήρθαν με το έτσι θέλω σε μια χώρα που γνώριζαν πως δε θα κάνουν ρούπι; Και από που και ως πού διαπραγματεύονται - με σκληρούς μάλιστα όρους - με μια  κυβέρνηση που δεν έχει καν τις δυνατότητες να εξυπηρετήσει τους ίδιους της τους πολίτες;
Ο θυμόσοφος λαός  έλεγε: τι του λείπει το κασιδιάρη; (η ασημένια σκούφια των τριακοσίων;)

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Γιάννη, ο χώρος του blog είναι λίγος για να εκφράσω την οργή που νιώθω για Τσίπρα, ΚΚΕ, αναρχικούς και λοιπούς ηλίθιους που υποστηρίζουν τους 300 και τον 'έντιμο αγώνα΄ τους. Στο τέλος κάποιος από αυτούς τους καημένους θα καταλήξει και θα βρουν πάτημα οι γνωστοί αναρχοαυτόνομοι, με τις ευλογίες των Τσιπραίων να τα σπάσουν πάλι.

Born 22/3