Εδώ έχουμε να κάνουμε μια μία πρόταση (αυτή του Αβραμό), που κυριολεκτικά ανέτρεψε τις εξελίξεις στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μιλάμε για την εκλογή του νέου αρχηγού της Ν.Δ από τη βάση. Μετά το επιτυχημένο πείραμα του ΠΑΣΟΚ, στη Νέα Δημοκρατία ο κόσμος έφερε την πλήρη ανατροπή.
Στο κυβερνών κόμμα όμως, ήταν σχεδόν βέβαιο πως είτε ο λαός ψήφιζε τότε, είτε το κόμμα, τον ίδιο πρόεδρο θα εξέλεγαν. Στη περίπτωση της Ν.Δ ωστόσο, τα πράγματα έγιναν εντελώς διαφορετικά. Ενώ φαινόταν πως μέσα από τις εσωκομματικές διαδικασίες, ακόμα και με διευρυμένο συνέδριο, η Ν. Μπακογιάννη θα εκλεγόταν νέος πρόεδρος, η πρόταση για εκλογή από τη βάση, άλλαξε ριζικά τα δεδομένα.
Ο κόσμος προέκρινε τον Α. Σαμαρά ως καλύτερο, δείχνοντας πως θέλει πραγματικά μια αλλαγή ιδεών, νοοτροπίας αλλά κυρίως: προέλευσης. Με άλλα λόγια ο ψηφοφόρος της κεντροδεξιάς παράταξης (ίσως και των υπολοίπων κομμάτων εν γένει) σιχάθηκε τα "τζάκια" και τις προδιαγεγραμμένες πορείες. Και αυτό είναι θετικό για το μέλλον της χώρας. Η Ντόρα Μπακογιάννη πλήρωσε την ατολμία και την ανυπαρξία της, παίρνοντας λάθος μηνύματα και υπολογίζοντας στον ισχυρό μεν, όχι αρκετό δε μηχανισμό που είχε αναπτύξει λάθρα τόσα χρόνια κάτω από τη μύτη του -τότε- πρωθυπουργού, περιμένοντας την πτώση του και συνάμα την ηρωική της άνοδο ως σωτήρα της παράταξης. Πόνταρε λάθος, και μάλιστα απέναντι σε έναν αντίπαλο που πολιτικά είχε τρομερά "βαρίδια" να σύρει πίσω του από το παρελθόν. Το κόμπλεξ του νεοδημοκράτη για το '93 και το '95 της πολιτικής άνοιξης δεν φάνηκε αρκετά ισχυρό για να απορρίψει έναν άνθρωπο που - θα φανεί στο μέλλον - τουλάχιστον φάνηκε πολιτικά πιό τολμηρός και μαχητής από την κόρη/σύζυγο πολιτικών που την είχαν υπό την σκέπη τους.
Αρκεί - για το καλό της χώρας πρώτιστα- ο νέος αρχηγός να αποτινάξει τις παρωχημένες ιδέες και πρακτικές και να κοιτάξει μπροστά χωρίς σύνδρομα.
1 σχόλιο:
Σε θυμάμαι Σαμαρά το 1989 στην αφίσα με την ανερχόμενη τότε ΝΔ του Μητσοτάκη, που περπατούσε το team των "νέων" ανθρώπων με τις "νέες ιδέες" που θα άλλαζαν την Ελλάδα. Με δυναμικό ρόλο τότε στην ΝΔ, ανερχόμενος φέρελπις νέος πολιτικός, κατάφερες να γκρεμίσεις την ΝΔ στα 3,5 χρόνια εξουσίας και να κάνεις δικό σου κόμμα.
Σε θυμάμαι Σαμαρά, να πληρώνεις στελέχη της ΝΔ και Οννεδίτες, να αναλάβουν πόστα στο κόμμα σου, με το αζημίωτο φυσικά.
Σε θυμάμαι Σαμαρά να επιστρέφεις σαν βρεγμένη γάτα στην ΝΔ, με τα αυτιά ριγμένα και την ουρά στα σκέλια. Προδότη ρε αποκαλούσαν τότε.
Σε θυμάμαι Σαμαρά δειλά δειλά αλλά σταθερά να δίνεις το χέρι στην Ντόρα, να φτιάχνεις σχέσεις με τους εσωτερικούς εχθρούς και να εκ φέρεις άποψη.
Σε θυμάμαι Σαμαρά ως υπουργό πολιτισμού, να τιμάς το έργο της ΝΔ και την προσπάθεια της για το μουσείο της Ακρόπολης, και την ανάληψη της πατρότητας του έργου λες και το ξεκίνησες εσύ, επί υπουργίας σου.
Σε θυμάμαι Σαμαρά να μας έχεις αφήσει μετεκλογικά κληρονομιά, 80 stage στο μουσείο της Καλαμάτας, που δεν χωρούσαν ούτε για να καθίσουν ταυτόχρονα στο μικρό μουσείο της πόλης.
Με όλα αυτά που θυμάμαι για σένα Αντώνη, αναρωτιέμαι: κάποιον άλλο καλύτερο δεν είχε ολόκληρη παράταξη να εκλέξει ?
Born 22/3
Δημοσίευση σχολίου