Ευχές...

Είθισται να δίνουμε και να δεχόμαστε ευχές αυτές τις ημέρες. Το κυριότερο που θα ευχηθώ εγώ είναι να κυριαρχήσει η ηρεμία - επιτέλους - στη χώρα μας αλλά και στον κόσμο.

Απο εκεί και πέρα, ο κόσμος γενικότερα χρειάζεται - όσο ποτέ - εμπνευσμένους και διορατικούς ηγέτες, αλλά και σκεπτόμενους πολίτες.

Υγεία, ειρήνη και ευημερία για όλους.

Χρόνια πολλά και ευτυχισμένος (όσο γίνεται πιο πολύ) ο καινούριος χρόνος!

Για να μη γκρινιάζουμε μόνο:

Είναι γνωστό, πως η "δύναμη" του Έλληνα, συνίσταται πολύ συχνά στο άτομο. Στη μονάδα και όχι στο σύνολο, γι' αυτό και βλέπουμε πολλούς συμπατριώτες μας να μεγαλουργούν, ιδίως στο εξωτερικό.

Χαρακτηριστική είναι η αρχή της ομιλίας του Έλληνα μόνιμου αντιπροσώπου μας στον Ο.Η.Ε, την οποία παραθέτω έτσι όπως μου ήλθε με email. Δεν μπορώ φυσικά να επιβεβαιώσω την αυθεντικότητά της, ούτε και το χρόνο που έγινε. Ωστόσο κάνει το γύρο του "κόσμου" μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ένα ακόμα δείγμα του τί θα έπρεπε να είναι "νέα" σε σχέση με τις επαναλαμβανόμενες αηδίες τις οποίες επιμένουν να προβάλλουν τα κανάλια της χώρας μας...

Ένα λαμπρό υπόδειγμα ρητορικής και πολιτικής από πρόσφατη συνεδρίαση της ΓΣ των Ηνωμένων Εθνών, που έκανε τη διεθνή κοινότητα να χαμογελάσει: Ο λόγος του Έλληνα μόνιμου αντιπροσώπου στον ΟΗΕ.
«Πριν ξεκινήσω, θέλω να σας πω κάτι για τον Μέγα Αλέξανδρο. Όταν δάμασε τον Βουκεφάλα, κατά τον γυρισμό του και περνώντας τον Αξιό και βλέποντας το νερό, σκέφτηκε ότι ήταν μια καλή ευκαιρία για μπάνιο. Έβγαλε λοιπόν τα ρούχα του, τα ακούμπησε στον βράχο και μπήκε στο νερό. Όταν βγήκε και θέλησε να ντυθεί, τα ρούχα του είχαν εξαφανιστεί. Τα είχε κλέψει ένας Σλάβος της Μακεδονίας.»
Τότε πετάχτηκε οργισμένος ο Σλαβομακεδόνας εκπρόσωπος της ΠΓΔΜ κι άρχισε να φωνάζει «Τι είναι αυτά που λες; Οι Σλάβοι δεν ήταν εκεί, τότε.»
Οπότε ο Έλληνας εκπρόσωπος χαμογέλασε και είπε: «Τώρα που το ξεκαθαρίσαμε αυτό, μπορώ να ξεκινήσω την ομιλία μου...»!

Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, όλα επιτρέπονται...

Δε θα μπορούσα παρά να σταθώ στα γεγονότα των τελευταίων ημερών: Ξεκινώντας απο τον ανεγκέφαλο ειδικό φρουρό που τράβηξε πιστόλι και αφαίρεσε τη ζωή του 15χρονου, έχουμε ένα ντόμινο αντιδράσεων όπου η κεντρική εξουσία (ως αντίβαρο;;;) αφήνει να εξελιχθούν τα τρομερά πράγματα που γίνονται κάθε μέρα στους δρόμους.

Αποτέλεσμα: η χώρα να ζεί υπο καθεστώς αναρχίας και ανασφάλειας και εμείς να βλέπουμε ξανά το ίδιο έργο στους δρόμους και τις τηλεοράσεις, όπου οι γνωστοί (δεν είναι καθόλου άγνωστοι σας διαβεβαιώ) κάνουν τα δικά τους καίγοντας περιουσίες, αφαιρώντας θέσεις εργασίας, τρομοκρατώντας τον κόσμο που απλά θέλει να κάνει τη δουλειά του.

Απο την άλλη, οι μαθητές ευκαιρία ψάχναν και κάνουν ίσως τις πιό δικαιολογημένες κινητοποιήσεις καταλήψεων (σε σχέση με τα βλακώδη αιτήματά τους στο παρελθόν), ενώ τα κανάλι ανατροφοδοτούν την όλη κατάσταση μεταδίδοντας τα "γεγονότα", με πηχαίους μπαρουφοτίτλους όπως "έκρηξη οργής"...

Σε αυτή τη χώρα που ζούμε λοιπόν, για ακόμα μια φορά διαπιστώνουμε πως η υπερβολή περισσεύει. Ίσως είναι και το μόνο στοιχείο που περισσεύει στη χώρα μας.

"Φτιάξε μια επιτροπή"

Σας προτρέπω να "googlάρετε" (κατά τα σύγχρονα ελληνικά) τη συγκεκριμένη φράση και να δείτε τα αποτελέσματα...

Μεταξύ αυτών, είναι και ένα πολύ ωραίο άρθρο στην ηλεκτρονική έκδοση της "Ελευθεροτυπίας" για το αμαρτωλό παρελθόν των επιτροπών της βουλής που συστάθηκαν για διάφορα σκάνδαλα.

Η φράση αναφέρεται στη γνωστή ρήση ενός αμερικάνου πολιτικού "σοφού" (μου διαφεύγει το όνομά του" και στην πλήρη έκτασή της είναι: "άμα θέλεις να μη γίνει (σχεδόν) τίποτα για ένα θέμα, φτιάξε μια επιτροπή".

Ο σοφός (εκτός εισαγωγικών γιατί πράγματι είναι) ελληνικός λαός, δηλαδή η παράδοση το έχει πεί απλά ως "κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει".

Όλοι όσοι σκέφτονται πιά λογικά, έχουμε γίνει γραφικοί με το να λέμε πως οι εξεταστικές επιτροπές είναι ακόμα ένα "εργαλείο" για να βάζει τα θέματα στο ντουλάπι της λήθης. Έτσι και με την υπόθεση του Βατοπεδίου: η δική μου λογική λέει πολύ απλά, πως μέσα στους λόγους που θα πρέπει να αποχαιρετίσουμε τους πολιτικούς μας (και εννοώ όλους) και τους παρατρεχάμενούς τους είναι και ο εξής λόγος: η τάση τους να κάνουν ρουσφέτια στην Εκκλησία και τους λειτουργούς της, με εμφανή στόχο την επιρροή που έχουν οι τελευταίοι στο ποίμνιο και τις ψήφους του.

Τα πράγματα είναι απλά στην έκτασή τους: όπως σε πολλές περιπτώσεις οι πολιτικοί λειτουργούν με γνώμονα το οικονομικό τους κέρδος όταν έχουν να κάνουν με παντός είδους συμφωνίες, έτσι λειτουργούν και ψηφοθηρικά απέναντι σε οργανώσεις όπως η Εκκλησία. Όπως κάνουν και στα πολιτικά τους γραφεία με τους μπούφους ψηφοφόρους τους που σπεύδουν για να πάρουν ρουσφετολογικές υποσχέσεις.