Επιφάσεις σοβαρότητας, με highlights κοροϊδίας.

Ακόμα ένα "επεισόδιο" στη Βουλή των Ελλήνων. Πράξη πρώτη: ο Αλέξης της καρδιάς μας καλωσόρισε τον πρωθυπουργό στη "χώρα των διεφθαρμένων" και το κοινοβούλιό της, προκαλώντας την επίπλαστη μήνιν του Πετσάλνικα: "σας παρακαλώ προσέχετε πως μιλάτε στο κοινοβούλιο " κλπ κλπ.

Πράξη δεύτερη: ο πρωθυπουργός κατηγορεί τον Αλέξη και το κόμμα του, πως κουρελιάζει τους δημοκρατικούς θεσμούς.

Πράξη τρίτη και καλύτερη: ο πρωθυπουργός ανακοινώνει πως η περίοδος της ατιμωρησίας τελείωσε, οι πολίτες θέλουν να δουν αποτελέσματα (μια και μέχρι τώρα δεν ήθελαν) και πως η εξεταστική επιτροπή για την οικονομία, θα ασχοληθεί μόνο με την περίοδο 2007 - 2009, οπόταν και παραποιήθηκαν τα στατιστικά στοιχεία της χώρας, με αποτέλεσμα η Ελλάς να παρουσιάσει έλλειμμα αξιοπιστίας και να γίνουμε διεθνώς ρεζίλι.

Και στον πιο λειτουργικά αναλφάβητο πολίτη, όλα αυτά φαντάζουν τραγελαφικά, στέλνοντας και την τελευταία ελπίδα για πολιτική ανάρρωση του τόπου στον Καιάδα της ανυποληψίας.

Αναλυτικότερα:

Είναι τουλάχιστον φαιδρό, να περιμένει ο πρωθυπουργός να παρεξηγηθεί για μια ειρωνική  αναφορά που - ορθώς - έκανε για τη χώρα, και ιδίως από τον ηγέτη του τίποτα. Άλλωστε ακόμα και οι πέτρες ξέρουν πως πράγματι είμαστε μια διεφθαρμένη χώρα, συμπεριλαμβανομένων πρώτιστα των εαυτών τους. Και, εν τέλει, το κ(υ)νοβούλιο θα έπρεπε να το σέβονται κάνοντας πράξεις, όχι αναλισκόμενοι σε έπη βλακείας.
Οι δημοκρατικοί θεσμοί δεν περίμεναν τον ΣΥΡΙΖΑ για να δυναμιτιστούν και να κουρελιαστούν: αυτό το έχει πετύχει συλλήβδην ο πολιτικός κόσμος εδώ και πολλά χρόνια. Τώρα δε προσπαθούν ανεπιτυχώς να πείσουν τους πολίτες πως έσωσαν την καρδάρα με το γάλα, η οποία δεν έσπασε, αλλά ράγισε.
Όσο για το τελευταίο ανέκδοτο: σε λίγο καιρό, όπως φημολογείται, ακόμα και ο ταπεινότερος πολιτευτής θα ντρέπεται να κυκλοφορήσει στο δρόμο. Ο κόσμος ακούει πάλι για επιτροπές επί επιτροπών που το μόνο πράγμα που κάνουν είναι να αναπληρώνουν τις χαμένες (ελέω κρίσης) βουλευτικές αποζημιώσεις. Και μάλιστα για επιτροπές κατά παραγγελίαν που θα ελέγξουν το έργο των παλαιότερων κυβερνήσεων που συμφέρει τις τωρινές. Μια και τα "στοιχεία" παραποιούνταν μόνο κατά την τελευταία διετία, το οικονομικό πρόβλημα και η κρίση δανεισμού προέκυψε εξ ουρανού και οι τωρινοί εθνοσωτήρες κόπτονται για την τιμωρία των (εσχάτων) ενόχων.
Ειλικρινά, πιστεύει κανείς πως με όλα αυτά τα δείγματα, από όλες τις πολιτικές "δυνάμεις", υπάρχει περίπτωση να κάνει ο τόπος έστω και μισό βήμα εμπρός;

Blog action day 2010.

Ας μιλήσουμε και λίγο σοβαρά: Την Παρασκευή 15 Οκτωβρίου, οι bloggers ανά τον κόσμο αποφάσισαν όπως κάθε χρόνο, να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο για ένα διεθνές πρόβλημα. Πρόπερσι ασχολήθηκαν με τη φτώχεια, πέρσι με την κλιματική αλλαγή.

Αυτή τη χρονιά, η μέρα δράσης των ιστολογίων αφορά στο νερό. Χιλιάδες ιστολόγια και εκατομμύρια αναγνώστες θα ευαισθητοποιηθούν και θα ευαισθητοποιήσουν τους άλλους  για το τεράστιο θέμα του νερού στον κόσμο. Είτε αυτό είναι το νερό που στερούνται οι άνθρωποι στον Τρίτο κόσμο, είτε το νερό των ωκεανών που μολύνεται, είτε το πόσιμο νερό που λιγοστεύει, τη στιγμή μάλιστα που στις αναπτυγμένες χώρες η πώληση του εμφιαλωμένου (ή νερού κονσέρβα) κάνει άλματα... 

Πρόσφατες καταστροφές όπως αυτή της Ουγγαρίας στο Δούναβη και της BP στον Κόλπο του Μεξικού, υπογραμμίζουν την αναγκαιότητα της πίεσης των πολιτών στις κυβερνήσεις τους να λάβουν επιτέλους σοβαρά μέτρα για το απαραίτητο αυτό στοιχείο της ζωής μας.

Εκλογική φενάκη.

Μια από τις μεγαλύτερες ελπίδες του πολίτη, μέσα σε όλο αυτόν τον κυκεώνα δυσμενών εξελίξεων για τη χώρα, θα ήταν η αλλαγή νοοτροπίας και η επιλογή νέων δρόμων των πολιτικών και της πολιτικής, προκειμένου να φανεί -επιτέλους- μια ελπίδα στο βάθος του πηγαδιού.

Και αυτή η ελπίδα ενδεχομένως θα μπορούσε να φανεί μέσα από τις επερχόμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές: το πολιτικό μας σύστημα όμως, αντί να πρωτοπορήσει μέσω της επιλογής πραγματικά άφθαρτων προσώπων κυρίως, προσπαθεί για ακόμα μια φορά να εξαπατήσει (και σε μεγάλο βαθμό θα τα καταφέρει) τους πολίτες και να μετατρέψει τις εκλογές αυτές σε ένα ακόμα δεκανίκι που θα στηρίξει την σάπια του ύπαρξη.

Από τη μια κρυμμένοι πίσω από τα σοβαρότερα προβλήματα της χώρας και από την άλλη διατεινόμενοι επιφανειακά για την ανάγκη εκσυγχρονισμού της περιφερειακής διοίκησης της χώρας έξω από κομματικές αποχρώσεις, όλες ανεξαιρέτως οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας στο βάθος έχουν ένα πράγμα στο  επαίσχυντό  τους μυαλό: τη διατήρηση της θλιβερής τους επιρροής, είτε μέσω κομματικών ανδρείκελων, είτε μέσω "απολιτίκ" αχυρανθρώπων που επιδεικνύουν όψιμο ζήλο για την τοπική αυτοδιοίκηση. Τα ποσά που πέφτουν στο τραπέζι των αυτοδιοικητικών σωτήρων είναι ανάλογα με αυτά των βουλευτών που λυμαίνονται τόσα χρόνια τον τόπο και αυτό από μόνο του είναι απόδειξη της τροχοπέδης στην οποία βρίσκονται τα πράγματα.

Οι ολίγες εξαιρέσεις που έχουν δώσει κάποιες εξετάσεις και πραγματικά ενδιαφέρονται για τον αποκεφαλισμό του υδροκέφαλου αθηναϊκού κρατιδίου, είναι ανίσχυρες -ακόμα- και πολύ απομονωμένες  για να ανατρέψουν τους συσχετισμούς.

Η πολιτική βούληση των ολίγων που σχεδίασαν το ιδεατό δε φτάνει: μόνο η βούληση των πολιτών να ανατρέψουν συθέμελα το σύστημα μπορεί να δώσει μια αμυδρή υπόσχεση...