Κατ' εικόνα και ομοίωση. (Ιδέα για εκδίκηση)

Τουλάχιστον δεν μπορεί να πει κανείς πως τα κόμματα δεν κατάντησαν τους εαυτούς τους όπως τη χώρα: η τελευταία συζήτηση στα Μ.Μ.Ε για την επιχορήγηση των κομμάτων κατέληξε σε ένα γαϊτανάκι δηλώσεων εκατέρωθεν των μέσων και του υπουργείου το οποίο φρόντισε με τη σειρά του να μαγειρέψει σωστά τα νούμερα, ώστε να φαίνεται τελικά πως η επιχορήγηση των απο- κομμάτων είναι μειωμένη φέτος κατά 10% φέτος και περίπου 29% συνολικά.

Το σύστημα φυσικά δεν μπορεί παρά να τροφοδοτήσεις το νοσηρό εαυτό του. Με εξαίρεση τον Καρατζαφύρερ (και μπράβο του σε αυτό), τα κόμματα εμφανίζονται  -παρά τις παχυλές επιχορηγήσεις και τις "δωρεές" μέσω κουπονιών κλπ- να έχουν υποθηκεύσει τις μελλοντικές τους επιχορηγήσεις για να λάβουν δάνεια από τις τράπεζες. Φυσικά, ακόμα και ο πιο ανυποψίαστος πολίτης θα αναρωτηθεί μετά πως είναι δυνατόν οι ίδιοι οι δανειολήπτες να λάβουν μέτρα που να περιορίζουν τους τοκογλυφικούς οργανισμούς που τους δάνεισαν. Τους πιστωτές τους δηλαδή.

Έτσι, ακόμα και το κραδαίνον τη ρομφαία του προλεταριάτου Κ.Κ.Ε, εμφανίζεται με χρέη περίπου 4,5 εκατομμυρίων €, ενώ φυσικά για τα κόμματα εξουσίας, που διατείνονται τόσον καιρό πως θα σώσουν τη χώρα, τα δάνεια φτάνουν περίπου στα 120 εκατ. € για έκαστο.

Τι θα γινόταν δηλαδή, αν τα υπάρχοντα κόμματα δεν έμπαιναν στη βουλή στις επερχόμενες εκλογές; Μήπως οι "υποθήκες" έναντι μελλοντικών επιχορηγήσεων θα εξέπιπταν; Ίσως μάλιστα και οι πιστωτές τους τότε, να έκαναν άμεσα απαιτητέα τα ποσά που τους δάνεισαν. Υπέροχη ιδέα...

Οι αλαλάζοντες αλαζόνες του 5%.

Τα πολιτικά μορμολύκεια του Κ.Κ.Ε, φαίνεται πως έχουν μια περίεργη άποψη για την κριτική: θεωρούν πως οι ίδιοι μπορούν να επικρίνουν και να κατακρίνουν τον οποιονδήποτε και οτιδήποτε, ενώ όταν η κριτική ασκείται σε αυτούς και την επιχείρηση που αποκαλούν "κόμμα", σπεύδουν να χαρακτηρίσουν αυτούς που τόλμησαν να τους πιάσουν στο στόμα τους με διάφορους, πρωτόγνωρους χαρακτηρισμούς, όπως "ουρακοτάγκους" και "γκέμπελς".

Το Κ.Κ.Ε απολάμβανε μέχρι τώρα μια ιδιότυπη ασυλία στις πρακτικές και τα αστεία λεγόμενά τους, καθώς ουδείς νοήμων  ασχολείτο με τις θέσεις τους. Ακόμα και όταν δήλωσαν πέρσι, μετά από ενδελεχείς εργασίες στο συνέδριό τους, πως η βάση για το σοσιαλιστικό σύστημα της Σοβιετικής Ένωσης, δηλαδή "η καλή αρχή" συντελέστηκε μετά το θάνατο του Λένιν και την ανάληψη της εξουσίας από τον "πατερούλη" Στάλιν και μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η ασυλία αυτή τελείωσε μόλις τα πολιτικά ραμολιμέντα του Περισσού αποφάσισαν να στείλουν τους αφισοκολλητές του ΠΑ.Μ.Ε και τους σφουγγοκολάριούς τους ανάμικτους με τους αναρχοκομμούνες του Τσίπρα, να κάνουν επεισόδια στις πορείες (με τραγικά αποτελέσματα), αλλά και να ζημιώσουν σε πραγματική βάση τη χώρα με αψυχολόγητες ενέργειες όπως αυτές του κλεισίματος των λιμανιών από καμιά 10αριά πιθήκους (όχι ουρακοτάγκους).

Εκεί, αντίθετα με τις ελπίδες τους πως ο κόσμος θα σιχαθεί τον "καπιταλισμό", οι πολίτες εξέφρασαν και συνεχίζουν να εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους για τις πρακτικές της γιάφκας του Περισσού, βλέποντας μάλιστα την άρνησή τους να δεχθούν  οποιονδήποτε έλεγχο στις επιχειρήσεις και τα οικονομικά τους. Με μπροστάρηδες όψιμους αριστερόφρονες γυρολόγους όπως η Λιάνα (που δημοκρατικά δεν αφήνει ποτέ τους άλλους να μιλήσουν), το Κ.Κ.Ε επιβεβαιώνει διαχρονικά τις ρήσεις των μεγάλων πολιτικών ηγετών όπως ο Ε.Βενιζέλος και ο Γ.Παπανδρέου (ο γέρος φυσικά) εναντίον τους: άλλωστε η πλάστιγγα της πατρίδας και του κόμματος - σκοτεινής οργάνωσης για αυτούς έκλινε πάντα προς το δεύτερο.

Καλό θα ήταν, ακόμα και αυτοί που -ελαφρώς σκεπτόμενοι- τους ψηφίζουν έστω για αντίδραση, να τους στείλουν μια και καλή εκεί που ανήκουν, μαζί με τα σφυροδρέπανά τους: στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.