Λένε πως η τηλεόραση αντικατοπτρίζει την κοινωνία: πλήν της Ιαπωνίας, όπου η τηλεοπτική πραγματικότητα απέχει παρασάγκας απο την καθημερινότητα τους κατα γενική ομολογία, νομίζω ότι και στην περίπτωση της Ελλάδας, αυτό είναι αληθινό.
Έχω αφιερώσει αρκετές γραμμές σχολιάζοντας τα ελληνικά τηλεοπτικά δρώμενα, αναφερόμενος μάλιστα και στο ίδιο θέμα:
Χθές προσπαθούσα να αντέξω το προχωρημένο της ώρας για να δώ τις εκπομπές του Δανέζη (εμπόλεμη ζώνη) και του Βαξεβάνη (Το κουτί της Πανδώρας), οι οποίες παίζονται μετά τις 12 το βράδυ και ταυτόχρονα! Εν μέσω διαφημίσεων (ευτυχώς σε αυτή τη περίπτωση δεν τις βάζουν μαζί) και ζάπιγκ, σκεφτόμουν πόσο ηλίθιοι μπορεί να είναι οι υπεύθυνοι των καναλιών.
Το να προβάλλει κανείς δύο ταινίες "απέναντι", ή κάποια απο τις βλακώδεις ελληνικές σειρές, το καταλαβαίνω. Το να κάνουν όμως τα κανάλια το ίδιο με τέτοιου είδους εκπομπές, όπως η εμπόλεμη ζώνη και το κουτί της πανδώρας, είναι τουλάχιστον κακεντρεχές. Οι δουλειές αυτές, εκτός του ότι στην πλειοψηφία τους είναι εξαιρετικές, προσφέρουν και κοινωνικό έργο, προβληματισμό, ενημέρωση και ταυτόχρονα ψυχαγωγία για μάτια και αυτιά που δεν έχουν αποβλακωθεί απο τα συνήθη σκουπίδια που προβάλλονται. Έτσι, δεν μπορώ να καταλάβω το τί κερδίζουν απο την "αλληλοεξόντωση" των εκάστοτε εκπομπών αυτού του είδους, τις οποίες προβάλλουν την ίδια ώρα και ημέρα. Έλεος.
Για τον δε επιταγάκια (Θέμο) και την εκπομπή του, η οποία προβάλλεται επίσης την ίδια ώρα και μέρα έχω να γράψω πως ίσως θα έπρεπε να έχει σταματήσει στο "όλα 2". Με κούρασε πιά η επανάληψη...