Αρνούμαι την περίοδο των γιορτών να καταστώ ευχάριστος. Απλά γιατί μόνο ευχάριστα δεν είναι αυτά που ακούω: οτι ο απολογισμός των Χριστουγέννων στην άσφαλτο έφτασε τους 25 νεκρούς. Ανάμεσά τους και ένα μικρό κοριτσάκι, 6 ετών. Πού αλλού; ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ! Συγχωρέστε την ιντερνετική μου αγένεια, η οποία συνίσταται στο γράψιμο κεφαλαίων. Τί δουλειά έχει όμως ο Φοίβος και η Αθηνά, αυτές οι γλυκύτατες μασκότ με την πιό πάνω σκέψη; Ο συνειρμός δεν είναι μακριά, το φαντάζεστε. Έχει να κάνει με τις προτεραιότητες του Ελληνικού Κράτους, αλλά ενίοτε και του πληθυσμού του: Ναί, η Ελλάδα έκανε πετυχημένους (στην οργάνωση), δαπανηρούς (οπωσδήποτε) Ολυμπιακούς Αγώνες και ακόμα (και μέχρι τα δισέγγονά μας) θα πληρώνει το κόστος τους, την ίδια στιγμή που τα παιδιά της σκοτώνονται στους - αφρικανικών προδιαγραφών - ελληνικούς δρόμους. Την ίδια στιγμή, που ο κόσμος ψάχνει κρεβάτια στις εντατικές. Δεν θα προχωρήσω σε άλλα παραδείγματα, τα ξέρετε όλοι.
Όταν δε τα έλεγα όλα αυτά, κινδύνευσα να θεωρηθώ τοπικιστής, ανθέλληνας και άλλα όμορφα, ωστόσο κανένας δεν μπόρεσε να μου απαντήσει γιατί με τα μισά λεφτά που χρειάστηκαν αυτοί οι άνευ ουσίας (πλήν φιγούρας) αγώνες για την Ελλάδα, δεν φτιάχτηκαν οι δρόμοι - καρμανιόλες (Μαλιακός, Τέμπη κλπ) σε όλη την Ελλάδα.
Αντιθέτως, για τα ατυχήματα υποτίθεται οτι φταίνε πάντα οι οδηγοί (ίσως, αλλά όχι πάντα) και τώρα η ελληνική πολιτεία "τρέχει" να τελειώσει την κατασκευή αυτών των δρόμων - εκτρωμάτων του '60: έχουμε όμως υπερσύγχρονα (ανεκμετάλλευτα) στάδια και γλυκές αναμνήσεις ενός μηνός αγώνων!
Καλή χρονιά.
